Plebiscyt "Odkrycia Słuchaczy" # 196/197

Witam.

W tym tygodniu wydanie podwójne, utworów aż czternaście, zatem i głosów do Waszej dyspozycji musi być odpowiednio duża ilość.
Tym razem będzie ich aż sześć.  

Zapraszam do głosowania i życzę dobrej zabawy.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie.  

Hard Corps - Porte Bonheur (1985)
Hard Corps to londyńska grupa grająca muzykę EBM i synthpop. Powstała gdy Hugh Ashton, Robert Doran i Clive Pierce spotkali wokalistkę Regine Fetet, której enigmatyczny wokal (a później prowokacyjne występy) pasowały do kreowanego przez nich dźwięku. Hard Corps uważa się za pionierów muzyki elektronicznej lat 80-tych, zapoczątkowali ruch Electronic Body Music. Pierwszy singiel wydali w 1984 roku i było to „Dirty/Respirer (To Breathe)”. Grupa supportowała zespół The Cure (w UK i Europie) i Depeche Mode (w UK). W 1990 roku po wydaniu debiutanckiego albumu grupa rozpadła się. Robert Doran zaczął pisać muzykę do telewizji, radia i reklam. Hugh Ashton i Regine Fetet (zm. w 2003 r.) założyli wraz z Paulem Davisem zespół The Sun Kings. Clive Pierce natomiast nadal pisze i produkuje muzykę elektroniczną.
„Porte Bonheur” to trzeci singiel grupy, znalazł się też na ich pierwszym albumie „Metal + Flesh”. Utwór wyprodukowali: multiinstrumentalista i założyciel Mute Records - Daniel Miller oraz Mark Saunders (pisał dla Catherine Zety-Jones, Cyndi Lauper, Alison Moyet, grupy A-Ha, produkował dla Erasure).

J. M. Band - Computer Monkey (1983)
Jedyny singiel włoskiego projektu. Jego autorami są m.in. Luca Orioli i Romano Trevisani, już wcześniej goszczący w Plebiscycie z projektem Wind. Trevisani znany jest też z projektów Cruisin' Gang czy Zeta, natomiast Orioli to współpracownik Tracy Spencer, Sandy’ego Martona, Silvera Pozzoli, Riccardo Fogli czy grupy Gaznevada.

Lady Lily – Non E Vero (1985)
Artystka po raz 4 gości w Plebiscycie Odkrycia Słuchaczy.
Lady Lily to artystyczny pseudonim urodzonej 17 lipca 1956 roku wokalistki Eriki Bruhn (z.d. Goetz).
Erika pochodzi z bardzo licznej rodziny. Ma dwóch braci i dwie siostry, Brigitte (Gitti) i Karoline. Karierę rozpoczynała od występów w duecie Gitti Und Erika, który tworzyła wraz z młodszą siostrą, Brigitte. Kiedy dołączyła do nich Karoline, powstał kolejny projekt - tercet Flirt.
W latach 1985-87, Erika występowała solo jako Lady Lily. Nagrała wtedy dwa albumy: „Lady Lily” (1986) i „Get Out Of My Life” (1987).
„Non E Vero” pojawił się na obu wspomnianych albumach, a także na singlu w 1985 roku. Autorami utworu są ówczesny mąż Eriki - Christian Bruhn, jeden z najlepszych kompozytorów i producentów niemieckich oraz Richard Jeffrey Charles Palmer-James (ur. 11 czerwca 1947 r. w Bournemouth) brytyjski muzyk, gitarzysta i poeta, znany ze współpracy z supergrupą King Crimson.

Lucie – Hey, Little Girl (1988)
Lucie to niemiecki zespół do którego łącznie należeli pochodzący z Berlina wokalista, gitarzysta i autor piosenek Andre Sell, gitarzyści Hartmut Laser (zm. 2014 r.) i Michael Sell, basista Burkhard Laser, klawiszowiec Karsten Sahling, perkusiści: Michael Link, Matthias Kampfenkel i Peter Koschinski.
Grupa powstała na bazie poprzedniego zespołu Sella - Mephisto, który założył na studiach w 1976 roku. W 1981 roku zmienili nazwę na Lucifer, a w 1984 roku na Lucie. Zadebiutowali z utworem „Tanz Auf Dem Wasserturm” w Haus der Jungen Talente w Berlinie. W 1985 roku występowali już za granicą. Sukcesami okazały się piosenki „Träumerei” oraz „Dicht Bei Den Wolken”. W 1987 producentem grupy był Ralf "Bummi" Bursy, a grupa zmieniła kierunek muzyczny na dance-pop. Ich utwory wychodziły na kompilacjach, nie udało im się wydać albumu - uniemożliwiał im to zarząd wytwórni Amiga w czasie istnienia NRD. Debiutancki album „Wind” pojawił się dopiero w 1996 roku i na tym albumie zawarty jest utwór „Hey, Little Girl”. Kolejny album Verbotene Liebe pojawił się w 1997 roku, jednak przeszedł bez echa, a zespół ponownie się rozpadł. Andre Sell nadal działa solowo.

Michele - Love Me, Love Me (1987)
Michéle Klipstein, ur. 11 lutego 1964 roku w Oregon amerykańska gitarzystka. „Love Me, Love Me” to pierwszy z dwóch jej singli. Jego autorzy to Donatella Veroni, Daniele Ermolli (Maracaibo Sliders) i Antonio Summa. Producentami byli Francesco Del Vecchio i Severo Lombardoni.

Sly - Hidden Stories (1986)
Jedyny singiel projektu, wyprodukowanego przez rodzinę Nicolosi: Dora Carofiglio Nicolosi, Rossana Nicolosi, Cateno Domenico Nicolosi, Giuseppe Nicolosi i Lino Nicolosi. Współautorką utworu jest także Naimy Hackett.

Watching The News - Light - Fading In The Night (1986)
Autorem  „Light – Fading In The Night” jest Christoph Leis-Bendorff, a producentem singla był kompozytor, wydawca i producent muzyczny Hartmut Kiesewetter.
Watching The News to projekt z Hamburga, w skład którego wchodzili:
- klawiszowiec i autor piosenek Karsten Pohle (aka Cary Poland) - autor utworów m.in. K.B.Caps – „Do You Really Need Me”, Caron – „Out Of The Night” czy Sinery – „Don't You Know”,
- pochodzący z muzycznej rodziny Florian Leis-Bendorff (zm. w 2005 roku gitarzysta i muzyk, były członek grupy Schürzenjäger),
- oraz jego brat Christoph Leis-Bendorff - kompozytor, aranżer i producent, autor niezliczonej ilości utworów, w tym m.in. dla: K. B. Caps, Lian Ross, Patty Ryan, Sinery, Sweet Connection czy T. Ark. Christoph to także założyciel Tonstudio Am Walde (znane jako Rosegarden Studio), spod szyldu którego wychodziły utwory T. Ark, K.B. Caps, Rogera Whittakera czy Otto Waalkesa. Christoph napisał też utwory do filmów Otto - Der Außerfriesische (1989), Otto - Der Neue Film (1987) i Lautlos (2004).

Rumjana Koceva - Ljubov Ot Konservi (1989)
Rumyana Kotseva to ur. 7 grudnia 1954 roku w Petricz, bułgarska wokalistka pop. Jest córką dyrygenta i kompozytora Zlatko Kotseva. Śpiewać zaczynała w chórze szkolnym. Studiowała w Narodowej Akademii Muzycznej w Sofii. Wcześniej ukończyła też Kulturoznawstwo i Muzykologię na Uniwersytecie w Lipsku. Była uczestniczką wielu międzynarodowych festiwali, m.in. w Sopocie. W ostatnich latach jest aktywnie zaangażowana w nauczanie, tworząc własne klasy śpiewu pop i jazz.
Utwór „Ljubov Ot Konserv” pochodzi z jej drugiego albumu – „Millions Of Moments” z 1989 roku.
Łącznie wydała 7 albumów, w tym ostatni w 2013 roku.

Friday People - Mystery Girl (1990)
Niemiecki projekt z jednym albumem na koncie. Do zespołu należeli wokalista Andy Mills, gitarzysta Bernhard Kunz oraz klawiszowiec, perkusista wokalista Charles Lees. Dwaj ostatni należeli też w latach 80-tych do grup Leningrad Sandwich i Monkey See - Monkey Do.
Singiel „Friday People” promował album pod tym samym tytułem. Jego autorzy to oczywiście Kunz i Lees.

G.J. Lunghi - Dynamite (Burning Lovers) (1985)
Włoski projekt znany z hitu „Acapulco Nights”.
„Dynamite (Burning Lovers)” to drugi z kolei singiel projektu. Współautorem nagrania jest włoski pisarz i tekściarz Maurizio Chelli. Singla wyprodukował Joseph Lunghi.

Orient Affair - Classic Dance (1986)
W skład Orient Affair wchodzili Riego Yamashita, Marilyn Mariani i filar zespołu, autor wszystkich singli, w tym „Classic Dance” Cornelius Alexander Bauer (a.k.a. Butz To Butz).

Radio Movie - No Escape (1984)
"No Escape" to nagranie pochodzące z jedynej płyty włoskiego projektu Radio Movie, zatytułowanej "Beauty Queen" (1984). Twórcami piosenki są David Sion - jako Sion, i Elvio Moratto - jako Moraato (autor piosenek Marco Mariny).
Radio Movie wydali trzy single: "Do What You Want", "Let's Move Together" i właśnie "No Escape".

Roberta Ravasi - Devil Or Angel
Prawdopodobnie jedyny singiel włoskiego projektu.

X-Beat - Giati Me Diohnis
X-Beat to grecki, synth-popowy  duet w skład którego wchodzili przyjaźniący się od dziecka George Gogas i Marinos Dimitratos. Swój zespół założyli w wieku osiemnastu lat,  a inspiracją muzyczną były dla nich brytyjska, niemiecka i włoska muzyka electropop. Swój jedyny album  „X-Beat” wydali jako niezależną produkcję w 1987 roku. Praca artystów cieszyła się powodzeniem szczególnie w prywatnych stacjach radiowych. Grupa istniała pięć lat, nagrała ponad sto piosenek.
Autorami „Giati Me Diohnis” są Marinos Dimitratos i George Gogas.