Muzyka trzech pokoleń . Propozycje do cyklu audycji.

Widziałam propozycję Jolki69 ,Universe...jeśli można dołączę do Jej prośby.

Odnosnie grupy Erasure ,pare fotek z piatkowego koncertu zespolu w Thetford,postarzeli sie  deczko panowie,ale muza zawsze ta sama.
http://ac3.flog.pl/archiwum/albumy/135621/erasure/

21 czerwca godzina 20

 Muzyka trzech pokoleń - DEPECHE MODE - serdecznie zapraszam


DEPECHE MODE ma mniej więcej tylu zwolenników co przeciwników. Ci pierwsi identyfikują się z tekstami Martina Gore, naśladują jego styl uczesania i noszą podobne stroje oraz z nabożeństwem i nadnaturalną cierpliwością kompletują wszystkie wersje każdego przeboju. Ci drudzy z założenia negują cały dorobek brytyjskiego kwartetu, gdyż wbili sobie kiedyś do głowy, że to muzyka disco. Uważają też, iż Depeche Mode adresuje swoje kompozycje tylko do tzw. Małolatów – tymczasem czasy się zmieniają, muzycy dojrzewają. Dojrzewa i ich muzyka. A początek  to album Speak and Spell.
Po wydaniu debiutanckiego albumu Speak and Spell Depeche Mode zostało zakwalifikowane do nurtu New Romantic, mimo że członkowie zespołu mieli przeciwne zdanie na ten temat. Może dlatego tak się stało ,bo ich styl ubierania i teksty były jednoznacznie kojarzone z tym nurtem.
Kwartet powstał z inicjatywy Vince’a Clarke’a . Nazwę zaproponował Martin Gore, który pracował jakiś czas w salonie mody, gdzie zetknął się z francuskim pismem Depeche Mode, co w tłumaczeniu brzmi szybka moda. Role wokalisty objął David Gahan. Czwartym muzykiem został Andrew Fletcher.

Odejście Vince’a Clarke’a było dużym zaskoczeniem dla wszystkich fanów zespołu ,i to w momencie gdy grupa była u progu wielkiej kariery. Clark zaczął współpracę z Alison Moyet jako Yazoo , by po jakimś czasie stworzyć z Andy’m Bellem  duet Erasure. Liderem Depeche Mode został Martin Gore. Pod koniec roku 1982 we wrześniu miała premierę druga płyta A Broken Frame, do tercetu dołączył Alan Wilder.

Gore jako nowy tekściarz oddawał w swoich utworach nastroje i watpliwości dorastajacego chłopaka. Robił to tak oryginalnie i przekonują , że kompozycje Depeche Mode stały się czymś w rodzaju biblii dla nastolatków wchodzących w dorosłe życie.

Potem prawie co rok Depeche Mode serwowali swoim fanom albumy. W 1983  - Construction Time Again, 1984 rok to płyta Some Great Reward. Teksty tych utworów traktowały o problemach i oczekiwaniach młodych ludzi w  stosunku do świata, miłości pracy i nauki.

1986 rok i kolejna płyta  Black Celebration . Dla młodych ludzi niezwykle ważna .Opowiada o tym jak nie dopuścić do tego, aby różnica między nami a zwierzętami całkiem się nie zatarła. Gore śpiewał – sex to nie wszystko, to w zasadzie nic, jeśli nie towarzyszy mu jakiekolwiek wznioślejsze uczucie.

Kolejnym krokiem do przodu  - to album Music For The Masses. Ten krążek 1987 roku dotykał problemów przyjaźni, poszanowania , a także o wpływie jaki jednostka może mieć na innych.

A teraz czas na najlepszą muzycznie płytę Depeche Mode. To album Violator. Prace nad tym albumem trwały 2 lata. Późną wiosną 1990 roku album trafił do sklepów i był jednym z najlepiej sprzedających się płyt na świecie. Wszyscy zachwycali się kompozycjami  , zaś strona tekstowa- to nic nowego – powtórki poglądów  z wcześniejszych płyt.

Potem prawie co rok Depeche Mode serwowali swoim fanom albumy. W 1983  - Construction Time Again, 1984 rok to płyta Some Great Reward. Teksty tych utworów traktowały o problemach i oczekiwaniach młodych ludzi w  stosunku do świata, miłości pracy i nauki.

1986 rok i kolejna płyta  Black Celebration . Dla młodych ludzi niezwykle ważna .Opowiada o tym jak nie dopuścić do tego, aby różnica między nami a zwierzętami całkiem się nie zatarła. Gore śpiewał – sex to nie wszystko, to w zasadzie nic, jeśli nie towarzyszy mu jakiekolwiek wznioślejsze uczucie.

Kolejnym krokiem do przodu  - to album Music For The Masses. Ten krążek 1987 roku dotykał problemów przyjaźni, poszanowania , a także o wpływie jaki jednostka może mieć na innych.

A teraz czas na najlepszą muzycznie płytę Depeche Mode. To album Violator. Prace nad tym albumem trwały 2 lata. Późną wiosną 1990 roku album trafił do sklepów i był jednym z najlepiej sprzedających się płyt na świecie. Wszyscy zachwycali się kompozycjami  , zaś strona tekstowa- to nic nowego – powtórki poglądów  z wcześniejszych płyt.

Teksty w  tłumaczeniu  Tomasza Beksińskiego -  Blasphemous Rumours – (bluźniercze plotki ) Some Great  Reward
Szesnastolatka na , która czekało całe życie, Podcięła sobie żyły gdyż miała dość , jednak uratowano ją, Dzięki Bogu za odrobinę miłosierdzia. Walcząc ze łzami ,jej matka czyta pozostawiony list.Oczami wyobraźni widzi już 16 świec. Bierze winę na siebie , zawsze tak jest. Klęka i modli się. Osiemnastolatka zapałała miłością do świata. Znalazła nowe życie w Jezusie. Potracona przez samochód. Skończyła na reanimacji. Gdy umierała tego letniego dnia – śpiew ptaków rozbrzmiewał pod słonecznym niebem. A potem spadł deszcz i jeszcze jedna łza spłynęła z oka jej matki. Nie zamierzam wywoływać bluźnierczych plotek, uważam jednak ,że Bóg ma niezdrowe poczucie humoru. A kiedy umrę na pewno będzie się śmiał.



The Sun and The Rainfall   (słońce  świeci , deszcz  pada) – Broken Frame
Ktoś woła , ktoś spadnie i stłucze się na podłodze, nie czytając scenariusza wiem co nastąpi. Widziałem już to kiedyś – i to mnie boli. Wszystko musi się zmienić. Musimy wszystko uporządkować na nowo. Lub też przyjdzie nam się poddać. Chcę tylko powiedzieć. Że nie ma sensu  powtarzać tej gry od początku. Lubię cię najbardziej. Przyciągasz moją uwagę jesteś jedyna. Gdyby nie ty , cokolwiek bym zrobił, byłoby równie niespodziewane, Jak deszcz padający w słoneczny dzień.


Enjoy the silence – (ciesz się milczeniem)  - VIOLATOR
Słowa gwałcą ciszę. Z hukiem wstrząsają moim małym światem. Sprawiają mi ból, przeszywają mnie. Czy nie rozumiesz moja mała? Wszystko czego chciałem czego pragnąłem -  Znajduje się w moich ramionach. Słowa nie są potrzebne, one tylko ranią. Przysięgi są po to , by je łamać. Uczucia są potężne a słowa trywialne. Przyjemności pozostają pozostaje też ból. Słowa są bez znaczenia, łatwo je zapomnieć – ciesz się milczeniem.

27 czerwca
 MUZYKA TRZECH POKOLEŃ - EURYTHMICS

Tak naprawdę wielka kariera zespołu Eurythmics zaczęła się od przeboju  - Sweet Dreams.
Annie Lennox - Ta niepozorna, drobna  i delikatna wokalistka pochodząca  ze szkockiego  Aberdin , ale obdarzona niezwykle mocnym i wyrazistym głosem, wraz z niezwykle zdolnym multiinstrumentalistą , producentem i kompozytorem Davem Stuartem stworzyli duet który przez całe lata 80-te ,nie schodził ze swoimi piosenkami z list przebojów, jak  i rankingów najlepiej sprzedawanych płyt.
Eurythmics to duet, który powstał w 1980 roku.   Wydali swój pierwszy album w 1981 r. ale sukces udało im się osiągnąć dopiero  drugim  albumem  Sweet Dreams (Are Made of This) , z 1983 roku.  Tytułowy utwór był hitem w wielu krajach  jak również za oceanem .

Lennox i Stewart spotkali się w 1975 roku w restauracji w Londynie, gdzie pracowała Annie . Najpierw grali razem w 1976 roku w punk rocka  w zespole The Catch . Potem zespół zmienił nazwę na The Tourist . W tym czasie wspólna praca w zespole przekształciła się w romans , który jednak nie trwał długo . Muzycy doszli do porozumienia wyjaśnili sobie wszystkie kwestie  i byli gotowi do  stworzenia  nowego projektu  - Eurythmics  .
  Pierwszy album  nagrali w Kolonii .Do sklepów trafił  w październiku 1981 roku.    Płyta została przyjęta obojętnie. Nikt nie zwrócił na duet i ich album uwagi.Chociaż  ich  debiutancki singiel " Never Gonna Cry Again  trafił na 63 miejsce listy przebojów.

W 1982 roku duet zaszył się w Londynie, z pomocą kredytu bankowego zakupił trochę sprzętu i stworzył prywatne studio gdzie swobodnie mógł przygotowywać  materiał  na drugą płytę. I tak powstały trzy nowe single " This Is the House"," The Walk "i" Love Is a Stranger wszystkie  jednak żle wyprodukowane  w pierwotnej wersji .Ukazały się one na czarnych krążkach jedynie w Wielkiej Brytanii. Teraz stały się nie lada gratką dla fanów Eurythmics i kolekcjonerów. Poprzez  prywatne studio  mieli swobodę twórczą , lecz brakowało im doświadczenia , które jednak  po latach  ciężkiej pracy  i  wielu problemach zdrowotnych udało się zdobyć.  Annie  Lennox doznała załamania nerwowego w tym okresie , podczas gdy Stewart był hospitalizowany z powodu zapadniętych  płuc.
Ale ich ciężka praca i nabierane doświadczenie nie poszło na marne. Drugi  album stał się hitem na całym globie i sprzedawał się jak ciepłe bułeczki. Losy Eurythmics zmieniły się diametralnie . Lennox szybko stała się ikoną pop. Jej twarz zdobiła okładki wielu czasopism, w tym Rolling Stone . 

Duet szybko nagrał kolejny album, Touch , czyli w 1983 r . I ten album był przebojowy szybko trafił do rankingu najlepiej sprzedających się płyt. A według mnie  najpiękniejszy na płycie przebój to  -  " Who's That Girl?
 W 1984 roku RCA wydał Dance Touch , mini-album z remiksami czterech utworów z Touch. Przerobione piosenki z tej płyty były niezwykle popularne w dyskotekach. Zresztą cały materiał z tego albumu , był przeznaczony  na rynek klubowy.  Remiksy  były wyprodukowane przez ówczesnych wybitnych  producentów Francois Kevorkian i John "Jellybean" Benitez .

Wydany w 1984 roku "soundtrack Eurythmics 1984 (For the Love of Big Brother) zawiera jeden z ich większych hitów  " Sexcrime (Nineteen Eighty-Four) ". Odniósł  on ogromny sukces w amerykańskich dyskotekach , lecz stacje radiowe nie grały tej piosenki ze względu na nieprzyzwoite słowo zaczerpnięte z książki Orwella.
Kolejny album duetu, Be Yourself Tonight , został wyprodukowany  w Paryżu. Do nagrania płyty zaproszono wielu znanych muzyków. Na  sesji do  zagrali i zaśpiewali Tom Petty 's Heartbreakers ,  na harmonijce  Stevie Wonder , na gitara basowej Dean Garcia ,  zaśpiewali Aretha Franklin i Elvis Costello .
Pracowali ciężko i co rok nowy album trafiał do sklepów.  W 1986 roku pojawiła się płyta Revenge. Zawiera ona według mnie dwa fantastyczne przeboje – When Tommorow Comes  oraz The Miracle Of Love. I to był koniec  starego brzmienia Eurythmics.
 W 1987 roku Lennox i Stewart wydał album Savage . Album ten był początkiem zmian brzmienia zespołu .Teksty piosenek stały się bardziej mroczne, a wręcz obsesyjne. Beethoven (I Love to Listen To)  .

W 1989 roku Eurythmics wydał album We Too Are One . Album był powrotem do brzmienia pop rockowego  z połowy lat 80.Tuż po ukazaniu się tego wydawnictwa Eurythmics wyruszyli na wielkie światowe tourne.

Jak bardzo był to pracowity okres w działalności Eurythmics , świadczy fakt , że w osiem lat wydali 8 krążków i zagrali wiele koncertów podczas 6 światowych tras koncertowych. Prawdopodobnie zmęczenie było przyczyną  rozpadu Eurythmics . Zresztą żadne źródła  nie podają przyczyny ,tego faktu.
W latach 1990 doszło do krótkiej reaktywacji Eurythmics czego wynikiem była płyta Peace .Reaktywacja była wynikiem  zaproszenia muzyków na do RPA na koncert zorganizowany przez  Nelsona Mandelę miał on na celu zdobyć środki na walkę z AIDS.A przy okazji Steward był jednym ze współorganizatorów tego koncertu.Dave  Stewart i Annie Lennox nie odpoczywali zbyt długo . Stewart przeniósł się do Paryża i tam zaczął realizować swoje projety solowe. Z 1990 roku pochodzi  hit Lily Was Here wykonywany wraz z holenderską saksofonistką  Candy Dulfer .

Zasłynął też z tego iż jako pierwszy artysta w 1994 roku wydał solową płytę zatytułowaną Sly – Fi wyłącznie w internecie. W tym samym czasie założył zespół Spiritual Cowboys . Dorobek  - to dwa albumy.Potem  poświęcił się pracy w studiach nagraniowych . I do dzisiaj jest bardzo cenionym producentem. Wymienię kilkanaście nazwisk , które każdy z was powinien znać. Pracował dla Briana Ferry,U2,Micka Jaggera, Paula McCartneya, Johna Bon Jovi , Celine Dion,No Doubt,Stevie Nicks.Wraz ze swoją żoną, Siobhan Fahey , jest współautorem Shakespears Sister przeboju " Stay "(pod pseudonimem" Jean Guiot "), jak również kilka innych utworów. On również jest współautorem " Friend or Foe "dla rosyjskiego duetu pop TATU  . Jeszcze w latach 80-tych kiedy tworzył z Annie Lennox Eurythmics był producentem  solowego albumu  Feargal Sharkey , który zawierał  wielki hit hit " A Good Heart ".

Lennox  zaś miała trochę  wolnego czasu i chciała poświęcić się macierzyństwu. Niestety pierwsza próba okazała się tragicznie nieudana. Dziecko urodziło się martwe.
W 1992 roku Lennox wydała swój pierwszy solowy album, Diva .  Album był bardzo udany i zawiera piękne piosenki .
Trzy lata póżniej  czyli w 1995 roku Annie Lennox nagrała płytę zatytułowaną Medusa  . Zawierała same covery. My posłuchamy jeden z nich  - Whiter Shade of Pale "
 W 2004 roku Lennox zdobyła Oscara w kategorii Najlepsza Piosenka dla " Into the West "z filmu Władca Pierścieni: Powrót Króla . Przedostatni ,  czwarty album Annie  Lennox to  Songs of Mass Destruction W sierpniu 2010,Annie Lennox podpisała nowy kontrakt z Universal Music Group ). Jej pierwszym wydawnictwem w nowej wytwórni jest album Christmas  i zawiera same piosenki świąteczne. Oprócz kariery muzyka, Annie Lennox jest również działaczem politycznym i społecznym. Od lat zbiera fundusze na cele charytatywne , angażuje się w prace w Greenpeace.
Cały czas liczę ż może jeszcze kiedyś duet  nagra kilka piosenek na miarę  Sweet Dreams. Bądzmy dobrej myśli . Cuda się zdarzają.

Tez jestem pod wrazeniem wielkiej wiedzy niktórych kolegów tylko pozazdroscic .Pozdrawiam

:)No to jak już polskie zespoły,to proszę nie zapominać o REPUBLICE i DŻEM-u.

11 lipca , poniedziałek godzina 20
MUZYKA TRZECH POKOLEŃ - TOTO

                      serdecznie zapraszam haze

Jeff Porcaro i David Paich byli założycielami grupy TOTO. W połowie lat '70 zaplanowali założyć nową grupę, z nowym brzmieniem, która byłaby wyzwaniem nawet dla najlepszych muzyków. Razem z Davidem Hungatem, Steve'm Lukatherem, Steve'm Porcaro i Bobby Kimballem utworzyli TOTO w 1977r. i podpisali umowę z CBS records. Jednak członkowie zespołu spotkali się wiele lat wcześniej w szkole w Los Angeles. Do szkoły tej chodzili: Jeff Porcaro, David Paich, Steve Porcaro i Steve Lukather. Podczas całej kariery grupy, jej członkowie kontynuowali jako sesyjni muzycy, grając na setkach, jeśli nie tysiącach nagrań.
Tuż przed nagraniem debiutanckiej płyty , zespół zamieszkał razem. Miało to dać im więcej czasu na pracę nad pierwszym albumem Toto. Zgodnie z mitem, na pierwszej sesji nagraniowej, w celu odróżnienia ich taśm demo od innych zespołów w studio, Jeff Porcaro napisał słowo "Toto" na pudełkach.  David Hungate, po obejrzeniu nazwy na taśmach demo, wyjaśnił grupie, że słowo "Toto" w języku łacińskim tłumaczone jest jako "wszechogarniający".  Ponieważ  zespół grał zlepek tak wielu gatunków muzycznych przyjęli nazwę Toto jednogłośnie.     

Pierwsza płyta TOTO, zresztą o tym samym tytule, została zrealizowana w 1978r. i była sukcesem.  Spowodowała kompletnie wyprzedaną trasę i platynowy numer 5. "Hold the line". Zespół był nominowany do nagród Grammy jako najlepsza nowa grupa. Krytycy nie lubili ich jednak. W wczesnych latach '70 byli celebrowani "profesjonalni muzycy" i dobrze wykształcone grupy, jak Emerson Lake & Palmer i Pink Floyd. To oni byli szeroko witani w mediach. Pierwsza płyta TOTO była jedną z najbardziej krytykowanych, pogardzanych i lekceważonych dookoła. Jednocześnie zespół ten był bardzo wysoko respektowany przez innych muzyków.
Na zakończenie pierwszej trasy koncertowej, zespół rozpoczął pracę nad nowym albumem, zatytułowanym Hydra , który ukazał się rok później i zawierał singiel " 99 ", zainspirowany George LucasEm i  kultowym filmem " THX 1138 .  Niemal 30 lat później, Steve Lukather przyznał, że pomimo piosenki popularność, nienawidził "99" i że jest to jeden z jego najmniej ulubionych piosenek Toto, dlatego nigdy nie grali tego utworu na koncertach.
Po medialnym sukcesie "Hydry" ,na początku 1981 roku,ukazał się ich trzeci album, Turn Back . Płyta była słaba jak się potem okazało. Toto sprzedali tylko 900000 egzemplarzy tego albumu  i byli bliscy rozwiązania kontraktu z CBS.
1982 był początkiem  ery Toto.  Po rozczarowujących wynikach sprzedaży Turn Back, na zespole ciążyła presja wytwórni. Ale pod presją napisali i nagrali jeden z najlepszych albumów lat 80-tych TOTO IV.
Na tym albumie znalazły się wielkie hity: "Rosanna" i Africa", podstawowy materiał radiowy do dziś. Tym razem zespół wygrał 6 grammies: album roku, nagranie roku (Rosanna), producenci roku, najlepsza studyjna realizacja dźwięku, instrumentalna aranżacja akompaniująca wokalowi i wokal aranżowany na dwa i więcej głosów. 
W 1985 roku wzięli udział w projekcie Far Corporation .Muzycy TOTO wraz  perkusistą Curt Cressem  ex Saga i  wokalistą Robinem McAuley nagrali cover piosenki zespołu Led Zeppelin Stairway to Heaven nigdy dotąd nie wydany na singlu. Był to ogromny sukces nie tylko komercyjny .
Członkowie Toto udzielali się grając w sesjach nagraniowych i  trasach koncertowych dla m.in.Steely Dan ,   , Boz Scaggs ,  Sonny i Cher ,  i wielu innych, przyczyniając się do nagrania wielu popularnych płyt z lat 1970. 
Po  sukcesie TOTO IV nastąpiły zmiany w zespole. Zmiany te wynikały z problemów psychologicznych. niektórzy z członków TOTO nie dawali sobie rady ze sławą. Duże znaczenie miały też problemy rodzinne, bo wieczne koncerty i praca w studio odbywała się daleko od domu. W nieco zmienionym składzie  czyli po wymianie wokalisty i basisty nagrali płytę ISOLATION.
1986 rok przynosi znakomity longplay  Fahrenheit .Muzyka umieszczona na tym krążku nie należała do lekkich i przebojowych , jednakże przyniosła szereg pięknych kompozycji napisanych przez przyjaciół TOTO.  Nagrali instrumentalny kawałek zatytułowany "No Stop Me Now" z legendarnym jazzmenem Milesem Davisem .  Ponadto, wówczas nieznana Paula Abdul pojawiła się jako tancerka w ich teledysku. Michael McDonald zaśpiewał  w piosence "Będę Be Over You", podczas gdy  założyciel EAGLES i  Don Henley napisał utwór "Lea".
   W 1988 Toto ukazał się kolejny album The Seventh One ,gdzie gościnie wystąpił Jon Anderson z Yes .Ta płyta przyniosła dwa znakomite przeboje " Stop Loving You "oraz  " Pamela ".
 Chwilę później za namową wytwórni zatrudnili nowego wokalistę, Jeana-Michela Byrona, który ani wizerunkiem , ani głosem nie pasował kompletnie do zespołu, za mikrofon musiał chwycić Steve Lukather.
5 sierpnia 1992r. na TOTO spadła katastrofa, gdy Jeff Porcaro zmarł na atak serca w swoim domu po  alergicznej reakcji na pestycydy, których  używał w swoim ogrodzie.  Stało to się tuż przed kolejnym światowym tournee.
Po pewnych problemach zatrudnili nowego perkusistę anglika Simona  Phillips i wyruszyli w trasę , poświęcając ją swojemu zmarłemu koledze.
 Miesiąc później "Kingdom Of Desire" został zrealizowany z głównym wokalem Steve'a Lukathera. Grupa postanowiła grać dalej, pomimo śmierci Jeffa, którego to na następnych koncertach zastępował Simon Phillips. To był sukces, a Simon stał się na dobre członkiem zespołu.
14 grudnia 1992 roku w Los Angeles odbył się specjalny koncert poswięcony Jeffowi Porcaro. Wtedy oprócz członków TOTO do zespołu dołączli i wspolnie występowali  Don Henley , Eddie Van Halen , Donald Fagen , Walter Becker , Boz Scaggs , James Newton Howard , Michael McDonald , Richard Marx i wielu innych, oraz specjalny koncert dał George'a Harrison.

 
"Był jednym z najlepszych perkusistów. To co wnosił to entuzjazm. Jeff potrafił rozświetlić pokój. Sprawiał, iż to co robiłeś, było ważne i dobre. Nigdy nie widziałem go w złym humorze, mającego dosyć czy coś w tym stylu."

Don Henley
(Los Angeles Times 14.12.1992r


W 1995r. grupa zrealizowała "Tambu", która to płyta była poprzedzona 9-miesięczną światową trasą koncertową. W 1998r. został wydany na XX-lecie zespołu "TOTO XX" - album zawierający nie wypuszczone do tej pory na rynek nagrania i znowu z Bobbym Kimballem jako głównym wokalistą. W 1999r. TOTO pojawiło się z kolejnym świetnym albumem: "Mindfields", zawierającym "Melanie".
W 2002r., po wielkim oczekiwaniu, został zrealizowany nowy album "Through The Looking Glass". Tym razem już w innej wytwórni - EMI. Jest to płyta z coverami. Jest tu wiele znakomitych starych utworów - np: "House Of The Rising Sun" wykonywany niegdyś przez The Animals, czy wspaniałe "While my guitar gently weeps" (niegdyś The Beatles). Pierwszym singlem tej płyty jest "Could You Be Loved" (org. Bob Marley). Po wydaniu płyty w październiku, zespół ruszył w trasę koncertową (25th Anniverasry Tour), która to przyniosła nam wspaniałe DVD z koncertu w Amsterdamie nagranego 17 lutego 2003r. Oprócz piosenek z nowej płyty znalazły się tam także nie zapomniane stare utwory (Rosanna, Hold The Line, Child's Anthem...). DVD ukazało się równocześnie z wydaniem CD tegoż samego koncertu i cieszyło się wielkim powodzeniem. Toto'wcy byli zadowoleni, a i wszelakie opinie były w samych superlatywach. Po zrealizowaniu tegoż DVD i CD TOTO powróciło do Europy na festiwal "Night of the Proms". Podczas tych występów od października do grudnia zespół grał przed ponad 600.000 tłumem fanów. Zespół kontynuował trasę w 2004r. odwiedzając południowo-wschodnią Azję, południową Amerykę i Meksyk, a to wszystko przed powrotem do Stanów Zjednoczonych w maju. Tutaj zagrali z Orkiestrą Symfoniczną w Honolulu i Atlancie, a we wrześniu zostali zaproszeni na prestiżowy Festiwal jazzowy w Tokyo, gdzie grali wspólnie z Herbie Hancock.
W połowie roku 2005 Greg Phillinganes, który zastępował na wcześniejszych koncertach klawiszowca Davida Paich, został poproszony o przyłączenie się na stałe do grupy. Tym samym skład zespołu znów liczy sześciu członków, w tym dwóch klawiszowców. Światowej klasy muzyk, który współpracował m.in. z Stevie Wonderem, Michaelem Jacksonem, Quincy Jonesem, Ericem Claptonem, Greg Phillinganes wniósł nową energię zarówno na scenie jak i w studio, gdzie zespół nagrał nową płytę "Falling in between". Płyta ta wyszła w Europie 10 lutego 2006r. w wytwórni Frontiers Records, a pierwszym singlem został duet Joe Williamsa z Stevem Lukatherem "Bottom of your soul". Warto też wspomnieć, że na płycie oprócz Williamsa, pojawił się również ze starej gwardii Steve Porcaro, a i wielu innych znakomitych muzyków gości na tej płycie,m.in. Ian Anderson czy Lenny Castro.
Z powodu choroby Mike'a Porcaro, TOTO swoją światową trasę Falling in between, zaczęło z pomocą świetnego basisty, ale i długoletniego przyjaciela Lee Sklara. Jak potoczą sie dalsze losy zespołu, możemy jedynie czekać....
Pod koniec trasy koncertowej "Falling in between Live" (na początku 2008r.) zaczęły docierać do nas pogłoski o przerwie w działalności zespołu, a nawet zakończeniu swojej działaności. Dnia 6 czerwca 2008r. te niepokojące informacje stały się prawdą. Tegoż dnia Steve Lukather ogłosił swoje odejście z zespołu i równoczesne rozwiązanie zespołu TOTO.

Oświadczenie Steve'a Lukathera z 6.06.2008r.

Chciałbym złożyć formalne ogłoszenie w związku z zasypywaniem mnie e-mailami i spekulacjami na różnych stronach internetowych. Tak, to prawda, odszedłem z TOTO. Nie ma więcej TOTO. Powiedziałem o tym chłopakom podczas ostatniego etapu naszej trasy.
Mieliśmy odmienne zdania w sprawie jak ten biznes powinien być prowadzony. Innym powodem jest to, że jako jedyny w zespole byłem od pierwszej próby do ostatniego występu ok. miesiąc temu. Kiedy Jeff umarł, część każdego z nas umarła razem z nim. Mimo to poszliśmy dalej i to był wspaniały czas. Simon był mistrzem zastępując Jeffa w najtrudniejszym dla nas czasie. Bobby był poza zespołem przez 16 lat, później wrócił i zresztą znacie historie z innymi wokalistami. Poza Bobbym, Joe był jedynym facetem, który do nas naprawdę pasował, gdyż był naszym szkolnym kolegą. Wcale nie urażając Bobby'ego.
Kiedy Dave odszedł, to było dla mnie naprawdę trudne, ponieważ razem rozkręcaliśmy ten zespół. To już 35 lat (licząc z szkołą średnią) kiedy się wszyscy spotkaliśmy. Kiedy Mike zachorował i musiał odejść, to był dla mnie koniec. Jeśli nie ma Paicha ani chociaż jednego z braci Porcaro, to jak możemy nadal nazywać się TOTO? To było gorzko-słodkie ponieważ wreszcie mogłem koncertować z moim drogim przyjacielem i muzyczną legendą Lelandem Sklar, którego znam od 19-tego roku życia. Mieliśmy trochę śmiechu i wspaniałych chwil. Proszę mi wierzyć, po prostu miałem już dosyć. To nie jest przerwa. To koniec. Naprawdę nie mogę już wyjść i grać "Hold the line" z szczerym wyrazem twarzy. Miałem 19 lat gdy to nagrywaliśmy. Teraz mam 50.
Mam głęboki szacunek dla chłopaków, którzy byli w zespole, ale i poza nim przez te wszystkie lata. Mieliśmy wspaniały okres i zawdzięczam strasznie dużo doświadczeniu i sukcesie jaki mieliśmy. Trzymaliśmy się mocno pomimo tego, że byliśmy najbardziej znienawidzonym zespołem na świecie przez większość "krytyków rockowych". Przyjmowaliśmy ciosy i szliśmy dalej. Dyrektor naszej starej wytwórni Donnie Ienner zrujnował nas w Stanach Zjednoczonych przez nie wypuszczanie naszych nagrań i nie pozwolenie nam na zerwanie kontraktu przez 10 lat. A to naprawdę nas kosztowało. Dlaczego? Musicie zapytać tego faceta, ponieważ my nigdy nie wiedzieliśmy dlaczego. On po prostu nie lubił naszej muzyki albo nas osobiście. Nigdy tego nie będziemy wiedzieć.
Stany Zjednoczone odwróciły się od nas plecami i to było dla mnie bardzo trudne, żeby mimo wszystko się uśmiechać. Jątrzyło się to we mnie i raniło, i muszę być szczery ze sobą, że wcale nie byłem szczęśliwy. Chłopaki w aktualnym składzie nie mogliby być większymi indywidualistami i jedyną prawdziwą rzeczą jaka nas łączyła była muzyka. To nie był ten "zespół braci" jakim zaczynaliśmy w liceum w latach '70. Mieliśmy to coś, to samo poczucie humoru, to samo spojrzenie na życie. Jakimś sposobem to straciliśmy. To nie jest wina nowych chłopaków. Jest jak jest.
Po prostu nie mogę tego już robić. W wieku 50 lat chciałem zacząć wszystko od nowa i poraz ostatni spróbować coś sam. Jako jedyny oryginalny członek grupy, który nigdy nawet nie opuścił jednego występu czy nagrania postanowiłem, że równie dobrze mogę to robić sam, kiedy jeszcze nadal mogę wychodzić i robić to; nagrać nową płytę, która właśnie wyszła, mieć nowy zespół, który jest nierealny, i zabukowaną trasę, która potrwa do końca lata 2009r. Tytuł mojej nowej płyty to wszystko mówi. Ever changing times (wiecznie zmieniający się czas).
Dzisiaj rozmawiałem w tej sprawie z moim drogim przyjacielem i założycielem grupy Davidem Paich. Odpisał mi słowami: "Jesteśmy wolni!". Głośno się zaśmiałem. Myślę, że on też nie widział więcej przyszłości dla TOTO. Nie ma żadnych złych uczuć w stosunku do chłopaków. Życzę im jedynie wszystkiego najlepszego, wszystkiego dobrego w życiu i jestem pewien, że będziemy na siebie wpadać tu i ówdzie i będą uściski i w ogóle, mam taką nadzieję. Tak więc mam nadzieję, że wpadniecie na jeden z moich koncertów i dziękuję za 31 lat waszej przyjaźni.
Było to piękne 30 lat i choć nie każdemu było dane przeżywać historię zespołu równolegle z jej powstawaniem, to dla każdego z nas jest ona równie bliska. Zespół zakończył już swoją działalność, pozbawiając nas nadziei na obejrzenie ich na żywo w Polsce. Ale zostaje nam przecież to co najważniejsze: ich muzyka; płyty i koncerty DVD. A tym szczęśliwym, którzy byli na ich koncertach - wspomnienia z tych wspaniałych chwil. Zespołu już formalnie nie ma, ale dla nas będzie istniał zawsze. Zespół będzie istniał tak długo, jak będzie słuchana ich muzyka, a fani o nim nie zapomną.

Dnia 27 lutego 2010 roku zespół TOTO ogłosił, że wznawia działalność na krótki okres czasu. Zespół postanowił ruszyć w trasę koncertową po Europie dedykowaną Mike'owi Porcaro, który niestety jest chory na ALS (stwardnienie zanikowe boczne).Kolejna trasa  mająca zapewnić finanse koledze odbędzie się latem 2011.

Witam wszystkich serdecznie zainteresowanych cyklem audycji Muzyka trzech pokoleń i informuję ,że z dniem 1 sierpnia ponownie startuje ów cykl.
Rozkład jazdy ma się następująco;
1. 08 2011 - TOTO
 8.08 2011 - PET SHOP BOYS
15.08.2011 - MADONNA
Serdecznie zapraszam                  haze

Ja zgłaszam do audycji zespół Duran Duran.

Witam pięknie
Propozycje Ani Z i Daniela IP już uwzględniam i cieszę się ,że czytacie ten wątek. Nowy" rozkład jazdy" zamieszczę niebawem.

                                      pozdrawiam haze