Pytanie do wojujących z piractwem.

Odpowiedź na to pytanie jest na płycie, którą owi panowie kupią a zwykle ona brzmi mniej więcej tak: "wszelkie prawa zastrzeżone, kopiowanie, publiczne odtwarzanie blablablabla bez uprawnień zabronione" - czyli osoba tworząca kopie odpowiada za naruszenie wspomnianego wyżej zakazu.
Jedyną legalną opcją w takim przypadku jest wzajemne użyczanie sobie oryginału. Być może (trzeba się zapytać doświadczonego prawnika) da się obejść problem spisując między zrzucającymi się na płytę umowę dokumentującą stan własności przedmiotu i być może wtedy (i tylko wtedy) możliwe będzie wykonanie sobie jednej kopii bezpieczeństwa, ale osoba taka musiałaby na ewentualne żądanie kontrolera okazać oryginał lub zapewnić kontakt z aktualnym posiadaczem oryginału.

Nikt chyba nie ma wątpliwości, że nagrywając na kasetę magnetofonową puszczoną w radiu piosenkę nie łamię prawa. Podobnie jest też z filmami - nikt przecież nie ściga mnie za to, że nagram na DVD czy kasetę film, który wyemitowała telewizja.

Co więcej płacę za tę możliwość. W cenie każdej nagrywarki, każdej czystej kasety i płyty zawarta jest specjalna opłata, która następnie trafia do organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi (np. ZAIKS).

Podobnie jest z twardymi dyskami komputerów. Czym zatem różni się ściągnięcie z Internetu muzyki od nagrania jej z radia? Zdaniem wytwórni fonograficznych, w tym drugim przypadku łamię prawo, gdyż powinienem zakładać, że pliki z muzyką znanych artystów są rozpowszechniane w Internecie nielegalnie. A co z mniej znanymi artystami? Skąd mam wiedzieć czy strona założona przez fana kapeli garażowej zawiera muzykę „legalną”, na której rozpowszechnianie zespół się zgodził, czy też „nielegalną”, bo sobie tego nie życzył.

Przecież i jeden i drugi plik wygląda dokładnie tak samo. Prawo autorskie w art. 23 pozwala korzystać bez zezwolenia twórcy z utworów już rozpowszechnionych. Nie mówi przy tym nic o tym, czy utwory te rozpowszechniono legalnie czy też nie. Dopóki przepis ten istnieje, dopóty Internauci będą mogli zgodnie z prawem ściągać muzykę i filmy z sieci. Nie należy tego oczywiście mylić z rozpowszechnianiem. Tu wchodzi w użytek prawo o Paserstwie. Jeśli udostępniam innym pliki zapisane na moim twardym dysku bez wątpienia narażam się na odpowiedzialność i to nie tylko cywilną, ale też karną. W skrajnym przypadku mogę za to nawet pójść do więzienia. 

Mówiąc w skrócie : W chwili obecnej możemy posiadać tysiące mp3, filmów, pseudo nielegalnego oprogramowania... pod jednym warunkiem: aby nikt nie miał zainstalowanego programu do rozpowszechniania plików np: Kazaa, Emule, DC++ itd itd. Zainstalowanie tych programów rzuca na nas cień podejrzeń o rozpowszechnianiu plików co jak wyżej opisałem jest karalne.
Generalnie jest tak, że w naszym pięknym kraju nie występuje jeszcze pojęcie PIRACTWA KOMPUTEROWEGO.....

Pozdrawiam

Kolega zapytał o sytuację kiedy własność płyty MUZYCZNEJ nie jest pojedyńcza a tu wyjeżdżają ludzie z oprogramowaniem - ono rządzi się innym prawem, któro co prawda (jak dalej będą ZAIKSY i inne lobbować) może niedługo tyczyć się i muzyki/filmów.
Prawo to dżungla, w której niemal wszystkie chwyty są dozwolone i tylko najsilniejsi przetrwają, więc jakie można dać gwarancje? Żadnych- zwłaszcza jeśli cokolwiek się robi czy posiada...
Ale takie życie.

Bilet na koncert jest papierkiem jednorazowego użytku, natomiast płycie bliżej biletom wielokrotnego użytku (okresowemu), który jest bez konkretnych danych osobowych (np. coś takiego co funkcjonuje lub już funkcjonowało w Warszawie - bilet miesięczny na okaziciela). I tu chyba dochodzimy do meritum sprawy - użyczając oryginał sobie wzajemnie - nie ma problemu, ale na kopii legalnie nie pojedziesz choć w razie kontroli możesz próbować kombinować udowadniać, że jesteś w posiadaniu oryginału a kopie zrobiłeś na wypadek kieszkonkowców (i cichaczem dzwonić do tego, co ma oryginał - o ile nie zostaniesz o fałszerstwo oskarżony). Jednak to jest kombinowanie, któro raczej się nie opłaca na dłuższą metę (koszty kopii przesyłek, straty czasu itp.). Lepiej każdy zakup dobrze przemyśleć a nie łykać w narkotycznym transie wszystko co radio czy inne media podadzą(oj ciężko niektórym będzie;) ). Chyba każdy jak się spręży, jest w stanie odłożyć na jedną płytkę raz w roku.

na wlasny uzytek mozna zrobic sobie kopie zapasowa - licencja zezwala na taki ze tak powiem manewr. po za tym skoro na wlasny uzytek mozna sciagnac mp3 to dlaczego nie mozna skopiowac plyty ktora sie kupilo ?? dla mnie to jest chore.