italo - zamknięta epoka

Motyl, naprawdę chcesz przykładów?????

Jak mozna podac znane tytuły ID w r. 91,92,93,94 skoro nurt zaczał wygasac w 1988r?? Pytanie nie bardzo ma sens. Italodisco jako nurt wygasł w czasie, natomiast nie wygasł w sercach fanów. To jest roznica dlatego Twoje wywody Motyl są niepoprawne .

Maverick napisał(a):
> Jak mozna podac znane tytuły ID w r. 91,92,93,94 skoro nurt zaczał wygasac w 1988r?? Pytanie nie bardzo ma sens. Italodisco jako nurt wygasł w czasie, natomiast nie wygasł w sercach fanów. To jest roznica dlatego Twoje wywody Motyl są niepoprawne .

Masz w 100% rację Maverick, oczywiscie! Jednak z tego co tu do tej pory wyczytalem, to jasno i wyraźnie wynikałoby, ze italo-disco nigdy nie umarlo ,a jedynie ewoluowało...
Przeciez Gjon zostal wrecz wyśmiany za swoje spostrzezenia - czy moze mi sie tylko wydawalo ? :-)

masz rację że go wyśmiano a przy okazji tym wyśmiewaniem zachęcono innych do ożywionej dyskusji na ten temat, no ale jak można przeciwstawić się takim tuzom italo disco ?
gjon, trzymaj się chłopie, głowa do góry  
poz.........................

ano gijon, tak sie znasz wlasnie....nawet sam mike mareen by sie w grobie przewrocil (gdyby umarl ), a co dopiero zwykli zbieracze jego muzy.
mike mareen nigdy nie zaliczal sie do nurtu italo-, tylko eurodisco (to niewielka roznica dla niektorych uszu, ale zawsze).
tak wiec "oddech slonca chyba oleje twoje gnijace trzewia nadzieji" cieplym moczem, a "oslizle robaki" poprawia to czym innym.
dj el di@blo

no prosze, sloneczko zwyciestwa juz blyska zza chmur....
tyle osob to przeczytalo i NIKT sie nie odwazyl.
bo Raf i di@blo bijom i obrazajom pewnie heheheee
a nie pomyslales o tym Motyl, ze byc moze wiekszosc czytelnikow zwyczajnie sie z nami zgadza ? jesli tak, to po cholere maja pisac ???
co do dinozaurow, to rzeczywiscie sie wyewoluowaly, idz do kurnika i popatrz na ich potomstwo !
to samo z italodisco....wlacz radio i posluchaj uwaznie, jak wiele muzykantow czerpie garsciami z klasyki I-D
a najlepiej, to se przenies radio do kurnika, polaczysz obie ewolucje i zaoszczedzisz czas. bedziesz go mial wtedy wiecej na pisanie twoich referatow, ktore w miedzyczasie zaczalem traktowac jak lektury obowiazkowe heheeheeee (a joke)
pozdrawiam
dj el di@blo

Poczytałem sobie wypowiedzi i hmmm... Sprawa nie jest prosta... przynajmniej dla mnie

Z jednej strony zgadzam się ze stwierdzeniem, że stare, dobre Italo Disco wygasło. Zresztą jego następstwem był eurobeat i italo dance, a niektórzy będą twierdzić nawet, że niektóre nagrania eurodance'u z lat 90 - 96 przypominają w swoim brzmieniu Italo (i nie twierdzę, że zbytnio się mylą). 

Wszystkie nazwy niemniej jednak nie zawierają w nazwie disco a pozostałe nawet nie posiadają w nazwie Italo. Stąd wniosek jest prosty - ITALO DISCO przeszło do chlubnej historii i nie zmienia tego fakt, iż niektórzy wykonawcy czerpią z tego gatunku w nowych produkcjach po dzień dzisiejszy. (CZERPIĄ - TO NIE ZNACZY, ŻE TWORZĄ CZYSTE ITALO LAT 80-TYCH).

Oczywiście nie możemy brać pod uwagę coverów nagrań Italo z lat 80-tych, które szczególnie w latach 2000 - 2005 ale i wcześniej pojawiały się i pojawiają jak grzyby po deszczu (owszem są to nagrania z tych lat, ale z nowym brzmieniem, czasem nie bardzo kompatybilnym z oryginałami i nie za bardzo przypominającym - no może poza refrenami i słowami - produkcje oryginalne).

Nagrań nawiązujących do starego brzmienia jest moim zdaniem bardzo niewiele... a dodatkowo możnaby było i w nich sprzeczać się czy reprezentują Italo czy Eurodance.

Ogólnie muzyka po roku 2000 nie za bardzo jest w moim guście, choć trzeba przyznać, że są nagrania, które lubię i posiadam w swoich zbiorach. (i to nie tylko Bohlena - tak na marginesie).

Z drugiej strony jednak, jeśliby rozpatrywać ewoluowanie muzyki to musimy uznać, że nadal Italo jest wśród nas. (dot. to czerpania z nagrań lat 80-tych tego gatunku i coverów *).

Jak napisał zatem djeldi@blo nie ma o co kopii kruszyć.

Najważniejsze jest to, że muzyka Italo nadal ma pokłady muzyczne, które bedą wykorzystywane jeszcze przez lata, a z drugiej strony co chwila wypływają nowe (czyt. nieodkryte wcześniej) nagrania tego gatunku.

Jeśli miałbym odnieść się do ilości nagrań to napewno jest to zbiór zamknięty - ale zamknięty (zaryzykuję stwierdzenie) w kilku 1000000-nach egzemplarzy (gdzieś tam się w końcu kończy, ale na pewno nie my, za naszego życia zakończymy odkrywanie tego zbioru).

Jednego mogę zazdrościć Italomaniakom... i zazdroszczę.

Zbiór nagrań Bohlena (choć przecież olbrzymi i z całą pewnością powiększany sukcesywnie przez Niego) to jednak ma swój koniec o wiele wcześniej (objętościowo) niż Italo (w końcu jak napisał Rafał tygodniowo wychodziło około 200-300 pozycji, a myślę że nawet więcej).

Jak zdobędę ostatnią płytę z utworem Bohlena pozostanie mi tylko to co tworzy teraz... Italomaniacy jeszcze przez kilka pokoleń nie będą mieć wszystkiego... i tego można zazdrościć.

Podsumowując - zgadzam się z gjonem i Motylem, że dobre, powtarzam STARE Italo disco (tak chciałbym zrozumieć jego wypowiedź w pierwszym otwierającym poście) istnieje wyłącznie w kilku pozycjach rocznie *, a wiec praktycznie prawie wcale... (choć ponoć lepszy rydz niż nic).

Zgadzam się również z pozostałymi, że nie odkryjemy wszystkiego nawet za naszego życia z muzyki lat 80.

Zgadzam się w końcu i z Rafałem i djeldi@blo oraz podzielającymi Ich zdanie, że muzyka Italo istnieje po dzień dzisiejszy - choć nie w takiej formie jak niegdyś (co wynika z tego co napisałem przy "*").

A czy to dobre ewoluowanie czy nie to temat na zupełnie odrębną dyskusję

Pozdrawiam wszystkich.

Robert.

poruszyłem w pierwszym poście z wątku tak naprawdę tylko 2 sprawy. dla mnie:
1. italo (rozumiane w sposób równie otwarty jak np. gusta ludzi odwiedzających wtedy domenę italo.top.pl) to gatunek zamknięty, lecz wciąż jeszcze nieodkryty w pełni
2. sporo ze świeżo poznanych przeze mnie wówczas (i obecnie) rzeczy z tego "zbioru" to zwykłe muzyczne pasztety niewarte specjalnej uwagi, lecz posiadające na pewno wartość kolekcjonerską.

ad1. jak zawsze wszystko grzęźnie w definicjach gatunku. kto jeszcze wierzy, że usłyszymy kiedyś płyty z piosenkami (liczba mnoga!) tak zaaranżowanymi i zagranymi jak dajmy na to "Desire" Radioramy czy "Only You" Savage'a? czasy się zmieniły, muzyka sie zmieniła, definicje również, ale nie o ewolucji chciałem mówić. muzykę trudno, ba! niesposób równo "pokroić" na epoki i rodzaje, ale minęła ponad dekada od lat osiemdziesiątych i własnie ten długi czas ułatwia wyznaczenie pewnych wyraźnych granic (jadąc już na kobyle Mareena - płyty Mareena "Dance Control" oraz "Darkness and Light").

ad2. punkt pierwszy miał być tylko wstępem do właściwej kwestii z tego posta - jak głęboko się pogrążać w sięganiu po nieodkryte, by nie uwalać się gnojem ? nie dotyczy to oczywiście tylko italo/euro disco. jak oceniać coś co wydaje się przecież bezcenne z dzisiejszego punktu widzenia, ale i może być jakąś popłuczyną muzyczną z tamtych lat, którą ktoś wywalił na dno szafy ?

Witaj

Pomysł pewnie byłby dobry gdyby nie 3 kwestie...

1. zrobienie mixu z rzadkich remixów MT czy Bohlena inaczej z wersji już przez kogoś, kiedyś zrobionych i wykonanych również ociera się o powielanie i tworzenie zawartości ze schematów już stworzonych.

2. zrobienie mixu z nagrań rzadkich Bohlena czy Modern Talking również jest pomysłem nie nowym... i wielokrotnie już wcześniej eksploatowanym... (i tak megamixu niepublikowanych wcześniej nagrań Bohlena jaki wrzucił Brink nikt nie przebije)

3. By nie powielać schematów i pomysłów innych, trzeba by było samemu coś napisać czy skomponować (a i tak zawsze ktoś może przyczepić się, że ten dzwięk jest powieleniem z tego nagrania, a tamten z innego...)

Przyznam, że:

1. Robienie czegoś co istnieje w kilkunastu lub kilkudziesięciu wersjach (albo i więcej) jest bez sensu (bo i cóż można więcej zrobić...? tu dodać pitu pitu, tam jakiś werbelek, gdzieniegdzie pianinko czy gitarkę, a na koniec kilka wybuchów i sampli, wplatając w to kilka jingli...

2. Moje kompozycje, jakie gdzieś tam i kiedyś powstały czekają na swój czas... a może nie doczekają się wcale... kto wie...

3. Obecnie już dawno przestałem zajmować się instrumentami muzycznymi (kończyłem min. szkołę muzyczną) i już od jakiegoś czasu nie bawi mnie granie na nich... na marginesie dyskoteki skończyłem grać w latach 95-96... kiedy to musiałem zająć się innymi sprawami i pracą w swoim zawodzie... W związku z czym z muzyką i tworzeniem jej nie za wiele już mam wspólnego.


Reasumując - pomysł może i dobry... ale powielający mimo to schematy jakie ktoś już kiedyś robił, robi i robić będzie.

Nie da się nie powielać... stąd, jak zespół chce zaistnieć na rynku muzycznym to najprościej jest wziąźć na warsztat przebój z roku n-tego i scoverować. (w 80 % sukces murowany ).

Dlatego raczej nie zdecyduję się - choć podobno "nigdy nie powinno się mówić nigdy"

Jeśli chodzi zaś o to, co napisałem nt. "Italo - zamknięta epoka" to były w nim zawarte tylko i wyłacznie moje przemyślenia i moje zdanie na ten temat - nie powielające (mam nadzieję) innych wypowiedzi, a jedynie pokazujące, że tak naprawdę to obie strony mogą mieć rację - zaś wszystko zależy od punktu patrzenia...

Dzięki jednak za próbę pomysłu z Twojej strony - pozdrawiam Cię serdecznie Mistrzu ciętej riposty i dzięki za wiarę w moje możliwości - Robert.

Właśnie w tych przykładach niewiele jest rąbanki euro beatowej.
Posłuchaj sam.