80’s SuperStars – Festival

Energylandia Zator wraca w tym roku po przerwie do serii koncertów gwiazd z lat 80-tych i 90-tych.

Miałem okazję dotychczas być na wszystkich koncertach jakie do tej pory się tam odbyły w ramach 80's i 90's. W tym roku ze względu na mój ograniczony czas i napięty grafik w czerwcu (koncert Knopflera, zlot topowy) jadę, a w zasadzie jedziemy (z Basią) tylko na jedną edycję czyli 80’s SuperStars, na którym wystąpi BBB, Sandra, Savage i Francesco Napoli.

Na tych koncertach miałem przyjemność poznać kilka osób z Topu i bardzo mile wspominam ten czas. Być może w tym roku też się tam spotkamy. Co Wy na to?

Data: 29 czerwca 2019r.

Koncert polecam ze względu na bardzo profesjonalną oprawę, bardzo dobre nagłośnienie i super warunki do zabawy na wolnym powietrzu.

Bilety jeszcze dziś po 69 zł (wyprzedała się już pula po 49 zł) i trzeba się śpieszyć bo za chwilę podrożeją.

https://ticket.energylandia.pl/80-90?_ga=2.34597985.1366042576.1549955967-272420986.1548845096

Uwaga! Do wykonawców dołączą Papa D. i Silent Circle

Chcąc Was zachęcić do spotkania publikuję moją relację z pierwszej edycji tego koncertu na nieistniejącym już portalu.

W dniach 26 i 27 czerwca 2015 r. odbyły się koncerty gwiazd lat 90 i 80 w Energylandii w Zatorze (małopolskie). Pierwszego dnia w serii koncertów „90’s Superstars Festival” wystąpiło 13 gwiazd lat 90-tych (w kolejności występów na scenie):
– Magic Affair I ICE MC I E-ROTIC I Corona I Vengaboys I Dr. Alban I Mr.President I Fun Factory I Snap, Turbo B. I NANA I Alexia I Captain Jack I DJ.Sash! I
Natomiast w drugim dniu „80’s Superstars Festival” koncertowali wykonawcy z lat 80 lub taką muzykę wykonujący 1. MODERN TALKING Reloaded | 2. FANCY | 3. LIMAHL | 4. FRANCESCO NAPOLI | 5. SAVAGE | 6. BAD BOYS BLUE | 7. BONEY M | 8. ALPHAVILLE.
Na początek kilka słów dotyczących tzw. otoczki festiwalowej. Zdecydowanym plusem całej imprezy była lokalizacja koncertu na terenie Energylandii (dobrze oznakowane drogi dojazdowe, duży parking na którym służby porządkowe kierowały samochody w odpowiednie miejsca parkingowe) dawały komfort w dotarciu na miejsce. Duża scena szerokości ok. 80 m oraz wielkie przestrzenie przed nią nie stwarzały fanom żadnych utrudnień zarówno w przemieszczaniu się przed koncertem jak i nie powodowały ścisku w jego trakcie. Nawet podczas drugiego dnia koncertowego kiedy ponoć wg organizatorów wszystkich bawiących się było ok. 30 tysięcy. Przy tej ilości osób nie odczuwało się także problemów zarówno z wejściem i jak i wyjściem ze specjalnie wydzielonej strefy koncertowej. Nie było problemów z korzystaniem z innych potrzeb w tym kulinarnych (trzeba było jedynie zakupić odpowiednie żetony). Bardzo dobre nagłośnienie, efekty świetlne i specjalne (w tym pirotechniczne) sprawiały, że tego typu koncert nie miał sobie równych w zestawieniu z podobnymi odbywającymi się zarówno w plenerze jak i w zatłoczonych halach, klubach czy innych niskich lotów lokalizacjach.
Oczywiście nie obeszło się bez minusów.
Przy zakupie biletów organizatorzy informowali o możliwości skorzystania w tych dniach z wszelkich atrakcji parku rozrywki. Miał do tego upoważniać zakupiony bilet. Po zaparkowaniu auta szybko się okazało, że na teren parku rozrywki można wejść na ten bilet dopiero ze strefy koncertowej, a wejście do niej otwierano o 16.00 Jeśli więc ktoś udał się tam kilka godzin wcześniej to aby się zabawić musiał kupić dodatkowy bilet. Kolejna niemiła niespodzianka spotkała tych wszystkich którzy przy wejściu do strefy koncertowej posiadali jakiekolwiek napoje. Rewizja była bardziej szczegółowa niż przy wejściu do sądu, a napoje lądowały w koszu. Obowiązywała zasada – chce ci się pić, kup na terenie Energylandii. Dostępne były tylko małe napoje w cenie 6 zł za sztukę. Po wejściu na teren strefy koncertowej można już było przeszkód udać się na teren parku. Pozostawał jedynie dylemat czy korzystać z atrakcji czy zajmować powoli dobre miejsce przy scenie. Wszak do koncertu pozostawało jeszcze dwie godziny (rozpoczęcie było o godz. 18.00) Plusem przebywania w tym czasie na terenie parku było to, że można tam było spotkać spacerujących artystów (np. John z rodziną – BBB), którzy w ten sposób umilali sobie czas jaki pozostawał do koncertu. Park był otwarty także w trakcie imprezy i oczywiście byli tacy którzy tam przebywali zamiast delektować się obecnością gwiazd. Ostatnia niemiła niespodzianka czekała fanów w pierwszym dniu koncertów, kiedy o 1.30 w nocy trzeba było wyjechać z parkingu. Dla niektórych trwało to w porywach do godziny czasu. Wyjazdu pilnowały tylko dwie bramki, gdzie należało okazać zakupiony za 5 zł osobny bilet parkingowy. Drugiego dnia tego problemu już nie było i wyjazdy były bardzo sprawne.
Wszyscy Ci, którzy zdecydowali się czekać na koncert w okolicach sceny, mieli w pierwszym dniu dodatkową atrakcję. Mogli uczestniczyć w próbach Fun Factory, Corony czy Alexii. Czas oczekiwania za każdym razem umilał DJ, zapodając ze sceny odpowiednią do dnia koncertowego muzykę.

Pierwsza seria koncertów zakończyła się późno w nocy występami Captain Jack i Dj Sash!. Captain Jack pomimo tego, że obecny skład praktycznie nie ma nic wspólnego z początkami działalności ( przyp. Franky Gee nie żyje, a wokalistki zmieniały się wielokrotnie) to swoim występem doskonale zachowali klimat połowy lat 90-tych dbając nawet o szczegóły związane ze stylizacją kostiumów. Występ Dj Sash! Był wisienką na torcie tego pierwszego dnia. Stojący za konsoletą Sash mimo późnej pory poderwał publiczność swoimi przebojami wśród których nie zabrakło oczywiście „Ecuador” czy „Adelante”. Motywem przewodnim prawie wszystkich wykonawców 90’s SF było „I Like To Move It” formacji Real 2 Real wykonywane bądź acapella bądź z podkładem.
Dla nas najważniejszy był jednak dzień drugi z uwagi na obecność gwiazd z lat 80-tych i to w takiej ilości jaka często nie zwykła się zdarzać.
W odróżnieniu od pierwszego dnia nie można było uczestniczyć w próbach i jedynie z daleka dobiegały nas dźwięki płynące ze sceny, czasami krótkie sample podczas próby Alphaville. Rozpoczęli MODERN TALKING Reloaded co w zestawieniu z pozostałymi wykonawcami można chyba śmiało uznać za organizatorską wpadkę. Miłośnicy Andersa i Bohlena potraktowali ich występ zapewne jako pastisz, ale obiektywnie trzeba przyznać po reakcji publiczności, że wykonali dynamiczny wstęp do występów kolejnych artystów. Zapewne wynikało to też z tego, że wiele osób tak naprawdę do końca nie wiedziało jak to z tym Modern Talking Reloaded jest. Potem był już tylko miód. Na scenie pojawił Fancy, który sięgnął po „Slice Me Nice”, „Bolero”, „Lady Of Ice” „Chinese Eyes” i oczywiście „Flames Of Love” z wylewającą się ze sceny falą czerwonych świateł i palącym się z ekranu ogniem w tle. Nie obeszło się bez bisu z krótkim miksem tych przeboi.
Podczas tego dnia koncertowego wielu wykonawców rozrzucało swoje autografy ze sceny, ale Limahl zostanie chyba zapamiętany jako największy darczyńca. Oprócz autografów w tłum poleciał podpisany plakat z jego wizerunkiem z lat 80, który odpowiednio wcześniej zareklamował ze sceny i jedna płyta DVD. Limahl był także pierwszym wykonawcą tego dnia, który sięgnął po balladę. W tym wypadku „Love In Your Eyes”. Nie mniej jednak nowe aranżacje jak np. „Only For Love” mocno porywały do tańca.
W kontaktach z publicznością Francesco Napoli nie miał sobie równych. Kto był lub oglądał wcześniejsze jego koncerty, ten wie że artysta uwielbia żywiołowo współpracować z fanami. Dlatego już po pierwszym utworze rozglądał się za zejściem ze sceny. Szybko wyszedł do publiczności, a nawet wspiął się na podest kamerzystki VOX TV. Do wykonania Balla Balla (tym razem była to część 2) zaprosił z tłumu na scenę 4 osoby wśród których nie zabrakło przedstawicielki Fan Clubu -Danki.
Mistrz Savage swój występ jak to ma w zwyczaju rozpoczynał „Twothousandnine” a kończył „Goodbye”. Pierwsze takty zawsze powodują ten znany wszystkim dreszcz i zawsze mija krótka chwila nim Roberto pojawia się na scenie, jakby trzymał w napięciu do ostatniej chwili. Podczas jego występu na centralnym ekranie przewijały się teksty wykonywanych utworów. Oczywiście nie zabrakło sztandarowego „Only You” czy „A Love Again” i jeśli można mówić o niedosycie w tym przypadku to wyłącznie dlatego, że było… za krótko. Śmiało można powiedzieć, że występem Roberto nie można się zadowolić tak przy okazji. Chyba, żeby tylko jego występ trwał przynajmniej 2 godziny.
Kolejny wykonawca i kolejna kopalnia przeboi czyli Bad Boys Blue. Chociaż dzisiejsze aranżacje odbiegają od tych które znamy z naszych płyt to John, Sylvia i Edith wypadli w tej letniej konfrontacji bardzo dobrze, tym bardziej że uraczyli nas utworem z nowej płyty która ma się wkrótce ukazać. Na scenie pojawiła się też przez chwilę córeczka Johna wywołując burzę oklasków.

Darek Alphaville i reszta włącznie z Limahlem nie do opisania .... Super koncert był i miejsca w pierwszym rzędzie Pozdro