dla słuchających czasem jazzu... czasem :)

tak przez banery przeskoczyłem wczoraj na stronę http://jazz.pilsner.pl na której umieszczono  w bardzo atrakcyjnej formie retransmisje audycji Jazzowa Siesta z Trójki.

ja wiem, że niektórzy z Was zaczynają zgrzytać zębami na samo słowo "jazz", ale myślę, że jest on doskonałą, czasem może tylko chwilową odskocznią od pewnych oklepanych do zarzygania rytmów, kliamtów, melodii. dawkowany z umierem i repertuarem dobierany przez odpowiednie osoby daje niesamowite efekty "odkarzające"  potem miło jest wrócić do naszej muzyki, by znowu osłodzić sobie życie.

No proszę. Na stronie, którą poleca gjon można posłuchać nawet "naszej" Earthy Kitt. Głos ma jednak bardzo charakterystyczny. 

gjon napisał:
> [...] daje niesamowite efekty "odkarzające"

ba, nawet wiedzę na temat języka polskiego mi wywiało z tym "odkaRZaniem"

ale nie o tym miałem. wchodząc dzisiaj na tę stronę traficie na audycję prowadzoną wyjątkowo wówczas przez Marka Niedźwiedzkiego. poznacie też dwa utwory, które poruszają we mnie najczulsze opłatki rozkoszy, by łaskotały mój tępiejący już lekko zmysł słuchu. to znany chyba wszystkim standard "Isabelle" Aznavoura (zawsze dławi mnie coś w gardle, gdy odbieram całym sobą to pełne emocji wykonanie) oraz coś co usłyszałem tu po raz pierwszy - utwór z soundtracka do "Samotności w sieci" w wykonaniu G. Wesseltofta. szczególnie ta druga kompozycja odbiera mi na kilka minut drżenie serca - staję przed nią zupełnie nagi i czekam bezwstydnie na dotyk każdego jej dźwięku. budowany z szelestów i oddechów rytm, pianino prowadzące nas jak świetlik w głąb urzekającej ciemnej gęstwiny melodii, rozwieszona pomiędzy delikatnym szeptem perkusji pajęczyna elektroniki.

ps. w tym pakiecie muzycznym jest jeszcze jedna przepiękna piosenka, choć juz nieco bardziej tradycyjna w swej urodzie. to "He's watching me" P. Cincottiego. no a to co kocham w jazzie usłyszycie w prezentowanej tu kompozycji Mateusza Smoczyńskiego - rytm, rytm i rozmowy muzyków intrumentami o pogodzie.

naprawdę, daaaaawno nie słuchałem audycji radiowej, która w kilkudziesięciu minutach zawarła tyle cudownych brzmień. wracam pokornie pod skrzydła "trójki" - tym bardziej, że jakoby to wraca ona wreszcie do autorskich audycji.