Skomentuj : Notowanie 51 15.06.1985

Drogi Gościu, jak fajnie, można trochę podyskutować

Ja Erica Prydza traktuję w zupełnie innych kategoriach. Znam z grubsza historię tego DJa i wiem skąd biorą się jego zapędy w stronę samplowania numerów z lat 80. Ba, całe jego aranże oparte są na plastikowych brzmieniach disco lat 80. Warto, Gościu, zapoznać się z jego pozostałą twórczością oraz remiksami jakie zrobił dla innych. Jestem pewien, że wielu z tego forum położy na łopatki remiks zrobiony dla Pet Shop Boys do numeru "Miracles", przy czym odrazu warto posłuchać oryginalnej wersji Petów, żeby zauważyć czego Prydz dokonał.
Zapożyczenie od Winwooda nie jest przestępstwem. Zresztą zanim Winwood zgodził się na oficjalne wydanie, płyta "white label" ograna została w klubach dość mocno przez ponad 8 miesięcy. Gdy "Ministry Of Sound" uzyskało zgodę publishingu, trzeba było robić od nowa całą produkcję

Ale przejdźmy do meritum. Prydz to współczesna muzyka klubowa. To disco house z najwyższej półki. To muzyka, której nie wolno porównywać do oryginałów (jeżeli coś jest wsamplowane). Poza tym nawet jeżeli numer house opiera się na czymś starym, wcale nie oznacza to braku pomysłowości, bo akurat w tej muzyce nazywanej housem od zarania dziejów i housu początków wszystko opiera się samplingu i loopach. Pomysłem w tej muzie jest to jak dany loop zostanie przetworzony i ubrany w resztę aranżu. Dzis w housie sampluje się najdziwniejsze numery z dawnych lat. Dzięki temu niektóre z nich powracają również w wersjach oryginalnych.
Lepszy taki house niż przeambitne nowe kompozycje pisane dla Britney Spears czy innych lalek.

Co nazywania coverów wielkimi hitami...
Call On Me to nie cover, to od nowa napisany numer w który wsamplowano wyjątkowo krótki fragment starego numeru.
A czy jesteś przeciwny czy nie to twoja sprawa Wiekszy hit "Call On Me" od "Valerie" Winwooda.

Zgodzę się, że to co najlepszego powstało w muzyce to stare numery.

Ale jeszcze raz powtarzam, house trzeba rozpatrywać w kategoriach house.
I co z tego, że motyw z Winwooda jest przewodnim motywem w "Call On Me"?
Tak właśnie miało być.

Znając trochę od kulis jak produkuje się takie numery uważam za poważne oszczerstwo twierdzenie, że reszta numeru to prymitywny beat, który mógłby powstać nawet na commodore 64.

Masz, Gościu, prawo sobie tak myśleć, ale w tym przypadku to jest tak jakby drukarz doradzał chirurgowi jak ma operować na otwartym sercu

Ja potrafię oddzielić miłość do muzy lat 80 od fascynacji housem, od jego początków po współczesność. Dziś takie numery robi się zupełnie inaczej od tego jak np powstawał "Jack to the sound of the underground".
Dzisiejsza technologia kompresji dźwięku wnosi bardzo dużo do muzyki house, dzięki temu uzyskuje się wiele nowego w stosunku do numerów nagrywanych lata temu.
Ale też nie tylko to.

Próba ciągłego porównywania dzisiejszych samplingów i coverów do starych wersji jest wg mnie pomyłką. Trzeba się przestawić na inny tor, stać się na chwilę 15 latkiem i spróbować wyczaić, co te małolaty widzą w tej muzie, tak jak nasi rodzice, fani Presleya próbowali zrozumieć co jest fajnego w C.C. Catch.

Ciągłe coverowanie i sięganie po fragmenty starych numerów oznacza to, że czas zakręca koło a dzisiejsi wykonawcy na swój własny sopsób tylko oddają hołd temu, co było lata temu.

Witamy zatem na top80.pl miłego i młodego sympatyka lat 80.