CHARME - YOU CAN TOUCH THE SKY - Fantastic Ultra Rare Italo Disco !!!

Bardzo przyjemny kawałek Nagrania w tym klimacie lubię 

nie ma italo-disco europop

Garet -> http://cgi.ebay.fr/Single-CHARME-Selten-/170027946040?pt=B%C3%BCcher_Unterhaltung_Music_CDs&hash=item2796749038

4 euro 

Singla kupiłem bardzo okazyjnie od znajomego kolekcjonera z Austrii, który w opisie sprzedawanych płyt nie używa słów Italo Disco, wszystkie które od niego mam sam rekomendował że są dobre i unikatowe !!!

Nie sztuką jest kupić winyla za 400 euro, który w mp3 jest wszędzie tylko takiego za 4 euro gdzie w necie mp3 nie znajdziecie !!!

Już niedługo kolejne unikaty z mojej kolekcji !!!

@Timo, kawał poniżej, dostrzegasz analogię komizmu?

Do dyrektora cyrku w Lublinie przychodzi sztukmistrz i twierdzi, że ma nowy numer, który powali publiczność. "Co to za numer?" - pyta dyrektor. Sztukmistrz wyjmuje kij bejsbolowy i mówi do dyra, żeby ten tym kijem sieknął go przez łeb. "Nie ma mowy, przecież cię zabiję" mówi dyrektor. Ale sztukmistrz się upiera jak nigdy i twierdzi, że to będzie jego numer życia.
W końcu dyro daje się przekonać, bierze kij w rękę i sru sztukmistrza przez łeb.
Ten zalewa się krwią padając nieprzytomny na ziemię. Chwilę później zabiera go karetka.
3 miesiące leżał w śpiączce a potem 3 miesiące rehabilitacji.
W sumie, po 7 miesiącach od zdarzenia, znów pojawia się w gabinecie dyrektora i stając w progu w artystycznym ukłonie wykrzykuje:
- Taaaa daaam!

Drogi Garecie.
Aby było merytorycznie :

Co do samego nagrania : całkiem fajne.
Co do Italo Disco : a szlak wie (bo tu co jeden to znawca, a tak naprawdę to trzeba było 25 lat temu to określić).
Co do unikatu : też można się z tym zgodzić bo faktycznie mało kto to słyszał w całości.

A teraz "privat opinion" co do reszty :
Szlak już trafia jeśli chodzi o intencje - czyli powody dla których Garet tu o tym nam piszesz. Jeśli chcesz się pochwalić, że coś masz ok - rodzaj samouwielbienia rozumiem. Jeśli chcesz coś co kupujesz ze 4 euro sprzedać za 400 to też ok - tylko napisz to wreszcie wprost !

Ale jeśli kiedykolwiek  chcesz nadawać na tych samych falach co MY (kochający np. Italo Disco) to podziel się ze światem nagraniem - a samego vinyla traktuj jak relikwie i trzymaj w sejfie (dla kolegów kolekcjonerów).
No bo widzisz Garet sorry, ale jednak dzieli nas przepaść. Tacy jak ja i wielu innych z różnych powodów robi wszystko, aby ukochana przez Nas muza nie poszła z nami do grobu. Z tego też choćby powodu prezentujemy nawet ciężko zdobyte jak to nazywasz unikaty światu w nadziei, że następne pokolenia będą wiedziały kto i co ładnie czy nie ładnie - śpiewał. Twoje błędne przekonanie o wartościach kolekcjonerskich wszystkiego czego nie znajdujesz w necie w mp3 doprowadziło już do tego. że sam wiesz jaką masz opinię tu, tam - gdzie tylko się pojawisz. I nie pisz za każdym razem o jakiejś wyizolowanej kaście wybitnych kolekcjonerów do których starasz się za wszelką cenę przypasować. Gdyby facet który to wystawił na aukcji był kolekcjonerem i na dodatek Twoim kolegą to nigdy by nie było w necie...takiej aukcji ! (zgadza się ?). Kolekcjonerzy mają raczej na chleb więc albo trzymają coś w sejfie do końca, albo sprzedają innym za snobistycznie kosmiczną cenę, albo .....oddają kolegom w prezencie na imieniny. Chyba że znasz gościa na takiej zasadzie jak ja znam Papieża Franciszka (z widzenia i słyszenia).  A tu po prostu jasno i wyraźnie napisane : sklep jak BYK.
Bierz przykład choćby z kol. Motyla (bardzo fajne podejście ma). Wynalazł niedawno  fajny francuski unikat, zrobił z tego fajną zabawę - zagadkę, ale potem odkrył karty i zaprezentował nagranie w całości. I chwałą gościowi za to i chylę czoła. W zasadzie to się zastanawiam dlaczego nazywasz się D.J.-em  ? A zagrałeś kiedyś publicznie kawałek dłużej niż minutowy fragment ultra mega unikatu ? Bo ja w to wątpię. Z jednej strony nas to cieszy.... że wybrałeś to forum jako rzekomo jedyne i wyjątkowe. Z drugiej zaczynam się zastanawiać : a co My z tego mamy prócz "zadymy" za każdym razem gdy się pojawisz i coś tu wstawisz ?

P.S.
Kupiłeś za 4 euro...z przesyłką razem chyba 7,5. To ile chcesz teraz za to ? No wal śmiało...może kupimy od Ciebie i zaraz po rozpakowaniu i zripowaniu PODZIELIMY się ze światem...(za darmo !)
No to...bywaj zdrów (do następnego mega ultra rare zatem)
Pozdrawiam.

Muszę stanąć w obronie Gareta. Byłem u niego parę tygodni temu wraz z kolegą i naocznie widziałem winylową kolekcję - ma sporo fajnych płyt. Zatem pomijając inne kwestie, na pewno jednak jest kolekcjonerem.

Pomijając
a) intencje, bo te nie są karalne i zabronione w regulaminie,
b) formę, bo mimo jej poziomu intelektualnego i infantylności, ta też regulaminem zabroniona nie jest,
c) brak absolutny merytorycznej interakcji ze strony Gareta na wpisy w jego wątkach, bo też nie jest napisane w regulaminie, że należy odpowiadać z sensem...

...to przede wszystkim w wątkach tych jest masa bzdur, mających na celu zapewne, jeśli dobrze zrozumiałem prymitywną formę uprawiania propagandy na rzecz swojego własnego wizerunku, podnieść wartość dodaną kolekcji Gareta i nadać jej prestiżu i ekskluzywności. Mało kto "na świecie" ma bowiem w kolekcji płyty wydane w rzekomo "prajwet lejbelach" (nota bene cóż to w ogóle za wymysł?), a na dodatek w nakładach "kilku" egzemplarzy. Kilka wszak to nie więcej niż 10 (słownie: dziesięć).

Otóż nie ma czegoś takiego jak private label. Po pierwsze wszystkie zachodnie labele są prywatne (to nie to, co Polskie Nagrania czy Melodia z czasów funkcjonowania Układu Warszawskiego), bo funkcjonują/funkcjonowały w warunkach wolnego rynku i powstały w wyniku prywatnej, wolnej przedsiębiorczości. Ten ostatni wyraz oznacza, że ktoś je uruchomił w celu zarobkowym. Wyklucza to zatem bajkę o tłoczeniu kilku egzemplarzy i tylko dla siebie a już śmiesznym wydaje się fakt odsprzedawania płyty wytłoczonej tylko dla siebie po latach w cenie 4 euro.

Nie ma takich płyt z lat 80., które wytłoczono w jednym bądź w kilku egzemplarzach.

To, że dziś na rynku wtórnym ciężko o nie i pojawiają się sporadycznie na aukcjach, oznacza tylko jedno: były w czasie swojego debiutu tak złe i mało interesujące, że ich wydawcy, aby odzyskać chociaż część zainwestowanego kapitału, niszczyli komisyjnie niesprzedane egzemplarze i wnioskowali o zwrot opłaty licencyjnej do lokalnej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Obecne ceny tych rzadkich ale jednocześnie gównianych płyt na aukcjach mówią same za siebie. Mało kto chce je mieć i mało kto jest dumny z ich posiadania.
Wyjątkiem jest Garet, który próbuje wmówić wszystkim to, co sobie ubzdurał w swoim maleńkim rozumku.

Dobrą stroną tych przekomicznych wątków jest jednak to, że grono sympatyków lat 80. dowiaduje się o istnieniu kolejnych nagrań, których wcześniej nie znali. To jest naprawdę dobre, bo w końcu poszerza nieco światopogląd. Można się dowiedzieć, że oprócz wybitnych produkcji, które zapisały się w historii muzyki wielkimi literami i zyskały status kultowych, w latach 80. powstało też wiele gówna, tak złego, że mało kto chce o nim pamiętać.

Aczkolwiek przy okazji czynienia dobra, to samo grono jest okłamywane w żywe oczy i karmione wyssanymi z palca, nadętymi opowieściami o grupach super kolekcjonerów, wręcz nadludzi, których na świecie, o ile pamiętam, jest tylko czterech...
To jest mega niezdrowe i zamiast przysparzać Garetowi sławy coraz większej, powoduje coś wręcz odwrotnego. No szkoda.

Jak grochem o ścianę...

Rafała to rozumiem (wiedza o unikatach Italo Disco na poziomie 3+)
Robert ciebie nie rozumiem, od wielu lat zbierasz płyty winylowe i piszesz takie bzdury!