Czy italo disco mozna sie wstydzic ?

   Myslę, że trzeba dojrzeć do tego, aby nie wstydzić się czegoś, co jest przez innych  - moze nawet nie wyśmiewane - ale po prostu nieznane. Większość z nas na tej stronie to osoby w wieku ok 30-ki (plus minus). Więc osoby dojrzale, które wiedzą czego chcą , a nawet powiem tak: stać jest nas na nasze hobby - Italo. Wiele osób zna utwory italo z tamtych lat, lecz kompletnie nie kojarzy wykonawcóww i tytulow. Gdyz wtedy nie przywiązywalo do tego wagi.

    Myslę, ze byl okres , kiedy italo - mozna tak powiedziec - bylo spychane na ubocze ( koniec lat 80tych i pierwsza polowa 90tych). Potem - z uwagi na ekspansje internetu - italo zaczelo powracac do lask, glownie dla ludzi, ktorzy sluchali tego gatunku juz wczesniej w latach 80tych. Faktem jest, ze w obecnych rozglosniach radiowych kroluje inna muza. Jednak mysle ,ze jest tak dlatego - ze po prostu wiekszosc sluchaczy obecnych slucha innych rodzajow muzyki . Bo gusta sie zmieniaja. Na tym polega piękno MUZYKI . A my  - ITALOFANI - no coz musimy sie chyba z tym pogodzic, ze jestesmy w mniejszosci - i ..... dalej dbac o naszą stronę ;-)))

                          Zeby nie umarla smiercią naturalną;-)
                                           pozdrawiam

O ile pamietam, to ja rzucilem tekstem o tym iz Radio Alfa nie wstydzi sie zagrac Italo. Juz sam nie wiem jak to jest. Wydaje sie iz termin "Italo Disco" przez wielu ludzi jest traktowany jako okreslenie czegos plytkiego, tandetnego i nadto zbyt sentymentalnego i placzliwego. Poza tym muzyka nie-rockowa, w ktorej dominuja instrumenty elektroniczne jest powszechnie uwazana za malo warta w odroznieniu od "prawdziwej" muzyki, w ktorej licza sie umiejetnosci "wycisniecia wszystkiego" z instrumentu.
Te wszystkie czynniki sprawiaja ze wiele osob, ktorym mowie ze lubie italo disco, usmiecha sie dziwnie i mowi (ale to juz z innej beczki ;-) ze tez czasami lubi posluchac Druppiego...
Jednakze coraz czesciej przezywam szok rozmawiajac z przypadkowymi ludzmi o tym co slucham. Ostatnio zaczelem niesmialo sie w pracy ludziom chwalic ze slucham Savage, Eddy Huntingtona i tego typu rzeczy i o dziwo wiele osob kojarzy ta muzyke! Po tylu latach! Nawet jesli maja mieszane uczucia co do jej jakosci, to jednakze niewatpliwym jest fakt iz wywarla na nich wrazenie na tyle duze, ze ja pamietaja po kilkunastu latach
Poza tym dochodzi jeszcze jeden ciekawy czynnik. Otoz mlodziez, ktora to najbardziej jest zaangazowana emocjonalnie w muzyke, Italo Disco po prostu nie zna - nie ma wiec o niej zdania, procz tego ze to cos dla wapniakow, niegrozna slabostka. A wiec grupa potencjalnie najwiekszych przesmiewcow tez zostala w naturalny sposob wykluczona ;-)
Moze wiec nie jest z italo tak zle, by sie tej muzy wstydzic?
To takie moje luznie dygresje, moze niekoniecznie na temat, ale tak mi sie pokojarzylo

  Mariusz - chyba to  nie do mnie to pytanie? ;-)

Piotrek - w zyciu!!!! Jest to moja wypowiedz skierowana do wszystkich.
Poprostu padlo pytanie w tytule i dlatego zadalem pytanie czy wstydzimy sie samego siebie. Chodzi mi o to ze jezeli wstydzimy sie Italo to tak jakbys wstydzil sie wlasnego ja.
Pozdrawiam
Mariusz

Dzieki ze wlaczyliscie sie do dyskuscji ale mam pytanko czy wg  Was italo swoja atrakcyjnoscia o czym doskonale wiemy bo go kochamy ustepuje wspolczesnemu brzmieniu, gatunkom, tredom i klimatom bo jesli o mnie chodzi to wcale nie, powiem wiecej wole italo niz to co obecnie sie gra, ale co Wy o tym myslicie Panowie ?

     Italo nie ustępuje w niczym obecnej muzyce. Jest po prostu inne. Kazda muzyka cos ze soba wnosi. Z muzyką jest tak jak z książkami, moim zdaniem oczywiscie - ze nie ma książek mniej lub bardziej wartosciowych. kazda książka posiada wartosć, podobnie jest z muzyką. Obojętne, czy jest to Limp Bizquitt, Scooter, Las ketchup, Blondie, TSA, Jacek Lech, Scott Joplin, Savage, Creedence Clearwater revival, Top One, czy J.S.Bach. Dlatego tez nigdy zadnej ksiazki nie wyrzucam do smieci. Podobnie rzecz sie ma z tasmami i kasetami ;-)

Moim skromnym zdaniem nic nie wnosza wogole nie potrafie sie ruszac przy tych czarnych rytmach .......moze cos poradzicie na to ?

  Czy gdybys znalazl sie  w Bronxie w NY , wokol Ciebie kilkanascie 'murzynskich podrygujacych geb'  - wzrosu 192 i w gore, to tez pozostawalbys przy swym zdaniu ?;-))))

nic nie wyrośnie, bo już ponad 10 lat tak skaczą i nic....Same chwasty..;-)
Piosenki The Beatles były optymistyczne, radosne, melodyjne, a czarnuchy tylko fuckują i narzekają...Beatlesi do dziś mają miliony fanów a ich piosenki sa ciągle odtwarzane, natomiast czy ktoś pamięta dziś raperów sprzed kilku lat ?
Co do zmiennosci obyczajów - taki np. Marylyn Manson też szokuje i prowokuje, a jednak nie czepiam sie go...Ba ,podoba mi sie cover "Tainted Love" !
Ja zresztą moze nawet nie tyle mam zastrzeżenia do samej czarnej muzyki, ile do tego, że kiedy nie włączysz MTV/VIVĘ, to na 90% zobaczysz podrygujące czarne gęby....Bo np. taki Shaggy ma fajny głos i mógłby być...;-)

A ja mysle ze chyba z nasz muza nie jest wcale tak zle,wystarczy tylko posluchac tej kichy na MTV czy VIVA i tam mamy duzo tej muzyki,tyle ze juz zmienione bity no i dla mlodziezy to super kawalki.A z tym wstydem to jest tak:kiedys jak ponownie powstal Modern Talking to ogladalem w telewizji taki reportaz, jak to ludzie szli na ich koncert i tam pytanko:Dlaczego ida na to? Odpowiedzi, wiekszosc dostala bilet od kogos i szkoda wyzucic(lub cos w tym stylu) ,ale po koncercie ci sami ludzie byli juz zupelnie innego zdania.Super zabawa, wspomienia tamtych lat itd.Tak wiec ja mysl ze to jest nasza sprawa co i jak z nasza muzyka robimy,a wstydzic mysle ze sie nie mozemy poprostu nie ma czego.