Dziwne zjawisko

Zastanawiam się jak u innych przedstawia się to dziwne zjawisko
W latach 80-tych siedziałem po nocach by nagrać jakieś kawałki i już następnego dnia szpula czy kaseta była piłowana aż brązowy proszek sypał się za głowicami .Mijały lata czas nagrywanych szpul i kaset minął można było sobie kupić co tylko się chciało na kasetach różnej maści .Ten okres jeszcze zaliczam do słuchania muzy może nie często ale  codziennie coś tam leciało .Kolejne lata przyniosły płyty cd a następne w moim przypadku powrót do winyli .Czas jaki teraz poświęcam na słuchaniu muzy jest kilka razy mniejszy mimo lepszego sprzętu i bardziej trwałych nośników .Czasami mam napady i aplikuje taką dawkę muzy na raz że mam dość na tydzień bo jak może się czuć człek wysłuchawszy wszystkich płyt Modern Talking czy Bad Boys Blue na raz Dzisiejsze czasy mają takie media że nie trzeba kupować żeby być posiadaczem większości płyt jakie nam się marzą .Internet wymiana plików,radio itd ..
Część ludzi z forum zna mnie dłużej i wiedzą że troszkę płyt przewija się przez mój dom większość z nich archiwizuję przed sprzedażą .Ile z tych płyt przesłuchałem hmm może z 5% .Lepsze winyle jeszcze przesłucham a cd odkładam przerobione na półkę .Czasem odświeżę szpulowca wyciągnę kilka szpul i odlecę na kilka godzin w lata podstawówki,nic i nikt w tym czasie na mnie nie działa można by powiedzieć że granatem mnie od tego nie oderwiesz.Czas mija szpulowiec do pokrowca szpulki na swoje miejsce i znów monotonia dnia codziennego .Ciekaw jestem czy macie podobne odczucia że czas przemija a my tylko zbieramy i zatracamy się w tym naszym hobby .Kiedyś jedna kaseta jedno nagranie potrafiło zawładnąć nami kilka dni ,tygodni lub do następnej audycji radiowej a my  byliśmy już w gotowości bojowej  godzinę przed rozpoczęciem i to ciągłe sprawdzanie czy wszystko podłączone,ustawione,czy aby dobra taśma.Ciągle wracam do tych samych płyt  i tych samych utworów a czas leci i albo ja jestem tak zalatany albo to normalka i za jakiś czas popatrzę na swoje zbiory oryginałów i mp3 i powiem .................napiszę za jakiś czas.Czy ktoś pamięta nośniki z foto pewnie stara gwardia zna na wylot a młodzi to tylko z opowieści rodziców.

...w latach 80-tych mielismy dostępną bardzo ograniczoną ilość nagrań...W zasadzie tylko to, co nagrało się z radia, a wiadomo,ze było bardzo cieżko z nośnikami, i nie nagrywało sie wszystkiego z braku miejsca...
Przykladowo w roku 1984 mialem może z 5 kaset, w roku 1988 - ponad 40...Czyli tylko jakies 400 piosenek, sluchanych w kółko w okresie kilku lat ...:-)
Dziś mamy do przesłuchania tysiące nagrań - samego italo/euro jest prawdopodobnie ok. 10 000 pozycji...Trudno to wszystko ogarnąc, zapamietac ,ocenic....A sluchamy przeciez oprocz tego innych rodzajow muzyki, pojawiaja sie ciagle nowosci....Jest taki natłok muzy, informacji - ze i tak dziwne, że nie powariowalismy :-)   
Pewnie dlatego tak lubimy wracac do starych, dobrze znanych nagran z lat 80-tych.
Nie próżno inż. Mamoń wypowiedział wiekopomne stwierdzenie, ze "lubi piosenki, ktore juz kiedys słyszał"...:-)

Motyl napisał(a):
> Dziś mamy do przesłuchania tysiące nagrań - samego italo/euro jest prawdopodobnie ok. 10 000 pozycji...Trudno to wszystko ogarnąc,


Obecnie w samej tylko muzyce house pojawia się tygodniowo około 100-200 nowych produkcji. Rocznie daje to od 5000 do 10000 nagrań.
W latach 80 wcale nie było gorzej.
Dlatego, Wojtek, podana przez Ciebie cyfra 10000 to poważne zaniżenie danych
Samego italo disco, tylko i wyłącznie rodem z Włoch, wydanego w latach 1981-1990 jest conajmniej 5 razy więcej
Do tego dochodzą produkcje z Hiszpanii, Szwecji, Norwegii, Belgii, Holandii, Grecji i Francji, co w sumie podejrzewam daje drugie tyle nagrań w klimacie przypominających italo disco.
Potem mamy Niemców, ci to naprodukowali tyle, że szok, podejrzewam, że kilkakrotnie więcej niż sami Włosi.
Dochodzi jeszcze Wielka Brytania, Kanada, USA i Australia i mamy kolejne kilkanaście/dziesiąt tysięcy nagrań w przypominających styl italo. I to wszystko to tylko w latach 80.
Przed nami morze, na ktorego przebycie życia nie wystarczy. To pewne.

Motyl napisał(a):
>
> OK Rafalo, ale wydaje mi się ,ze w latach 80 bylo jednak ilościowo o wiele "gorzej" (a moze wlasnie to lepiej :-))  - na pewno powstawalo mniej produkcji niż dziś ,gdzie własciwie każdy może w domu sobie tworzyć...


Wtedy też tworzono w malutkich studyjkach, przy użyciu jednego syntezatorka i 4 śladowego magnetofonu. Może z perspektywy polskich realiów to hi tech, ale na zachodzie każdy mógł sobie pozwolić na coś takiego
Samych włoskich labeli produkujących w latach 80 muzykę dyskotekową było ponad 500. Myślę, że taka liczba daje do myślenia

>
> PS.
> Przydało by się kilka fotek taśm z Pewexu. Które w jakimś stopniu też były znakiem czasu i bedącego na nich rarytasu
>

Jakie konkretnie masz na myśli taśmy z Pewexu ? Ja też często kasowałem innych wykonawców mimo oryginalnych wydań .Takie były czasy .

Spójrzcie tutaj, jest tam troche tego towaru: www.melofanas.lt/1left/ kol/kolekcija_sarasas.htm

 Na zdjęciu poniżej moja pierwsza kaseta - ma mniej więcej 25 lat.Po tej pierwszej przez parę lat było dużo gorzej (Stilon-Gorzów, kasowane "Przeboje Studia Gama" itp.).Taśma ta była wielokrotnie nagrywana (ostatni raz ok. roku 1990) ale do dziś da się jej posłuchać.

 Co do głównego tematu to Berto powiem Ci, że mam to samo.Nowości (w sensie niedawnych zdobyczy nie tylko z racji ich wieku) odsłuchuję często zaraz po zakupie ale potem i tak chętniej wracam do nagran, które mam od lat.Zdarzają się czasem od tej reguły wyjątki i przeważnie to jest tak, że są to rzeczy, które znałem (np. z radia) ale od lat ich nie słyszałem. Generalnie jest tak jak napisałeś: te rzeczy, których zdobycie wymagało od nas większego wysiłku bardziej cenimy.Inny powód może być taki, że przez lata uzbieraliśmy już większość z naszych ulubionych nagran z tamtych lat, a rzeczy usłyszane obecnie (mimo, że powstałe w tamtych latach) traktujemy jak nowość.Z wieloma nagraniami związane są nasze wspomnienia i to często jest powód do wracania do tych a nie innych piosenek.To tyle w tym przydługim wywodzie.

Piękne aż się łezka ciśnie A te szpulki alu Ostatnio takie kupowałem z Takt-u  jak to się ślicznie kręciło w magiefonie haha