Joy Peters - Back For Joy

Witam,
Z wielkim entuzjazmem przyklasnalem inicjatywie reedycji starego, pechowego w sumie materialu Joya, ktory w latach 80-tych - u szczytu slawy italo/euro disco - nie ujrzal swiatla dziennego i nie zagoscil na polkach fanow Breitunga obok takich tytulow, jak Silent Circle - No. 1 . Gdy jednak przeczytalem, ze na plytce jako "bonus" ma sie znalezc kilka numerow 'wtornych' - czyli zaaranzowanych przez SSR kompozycji, powiedzialem sobie ze starego Axela ciezko bedzie przebic. I tak tez sie dzieje. Goraco dziekuje el diablo za zamieszczenie probki odswiezonego pod batuta SSR stylu Joya Petersa, bo byc moze bedziemy w stanie cokolwiek uratowac, zanim dodatkowy material ujrzy swiatlo dzienne na nosnikach CD.

Po pierwsze kompozycje - gdzie "haki"? Nijak nie wpada tutaj nic w ucho. Sluchajac tych 3 nagran mam wrazenie, ze to jeden numer w trzech wariacjach nie odbiegajacych od siebie i deczko nudnych czyli skazanych na porazke. Panowie, jezeli nie macie pomyslu na kompozycje, a macie kontakt z A.B. to moze poproscie go o jakas pomoc? Ewentualnie i ostatecznie zaaranzujcie hity DJ Bobo z lat 90-tych na wersje eurodisco! Przeciez kazdy przeszly numer Joya to petarda melodyjna, wpadajaca bardzo szybko w ucho i nijak nie kleja mi sie tutaj nuty, proponowane przez SSR.

Po drugie, aranzacje - obiektywnie musze pogratulowac odtworzenia pewnych elementow, charakterystycznych dla A.B. - wyszlo calkiem niezle! Ale kilka rzeczy nalezaloby poprawic i udoskonalic. Przede wszystkim tempo jest obledne - zwolnic do 120 BPM! Po cholere to tak zapierd..... ? Po drugie, sciezka basowa - powinna byc duzo duzo glebsza i bardziej agresywna. Porownajcie sobie z poczatkiem kawalka Don't Loose Your Heart Tonight... O cos takiego mi chodzi! Po trzecie, nie klonujcie ciagle jednego i tego samego synthu z poczatku One Night In Love w wersji radiowej - on powinien wystepowac sporadycznie! Pierwsze skrzypce w tych nagraniach powinny grac odwazne stringi i klawisze, jak w Moonlight Affair.

Po trzecie, i najwazniejsze - wokal! Tutaj, jak juz wspomnial Space, wrazenia sa bardzo negatywne. Gdy slucham, widze Joya wcale nie krzyczacego na stojaco , ale skulonego gdzies w fotelu, mruczacego od niechcenia tekst z kartki. Gdzie sie podzial power, z ktorego tak slynie nasz idol? Moze to kwestia motywacji Albo wina zlego doboru nut (za nisko, zbyt plasko?). Ale to jest jeszcze nic, bowiem najbardziej doskwiera mi brak "landrynek" dzwiekowych, ktorymi raczyl nas A.B. w latach 80-tych w kazdej swojej produkcji - slynne chorki! Czy to naprawde tak wielki problem zwielokrotnic glos (moze byc pojedynczy! Ponoc A.B. nagrywal tez samemu swoje chorki) N razy i zmiksowac w glebokim reverbie? I powiem szczerze, bez tego nawet nie podchodze do pelnego odsluchu i oceny bonusowych trackow na tym albumie, ktory niewatpliwie - jako fan brzmienia - zakupie!

Przepraszajac za niefachowy jezyk , dziekujac za starania i za wykonana prace pozdrawiam, liczac na to, ze sie panowie nie zagniewacie za powyzsze refleksje, oraz zyczac wam doskonale dopracowanych, finalnych wersji waszych nagran!

Witam !!!
No i chyba w tym starym roku nie ujrzy światła dziennego ten fajnie zapowiadający się album....       ŻYCZĘ WSZYSTKIM SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU 2012 !!!

dokladnej daty sam nieznam , teraz wszystko w rekach tloczni

No i się doczekaliśmy w końcu albumu.

Polecam płytę Joy Petersa - stare dobre ba bardzo dobre italo w czystym wydaniu. Mniam

Też byłem podekscytowany na wieść o tym wydawnictwie i nie zawiodłem się. Płyta już gości w moim odtwarzaczu od tyg. i nie opuszcza go. Stare kawałki w końcu grają dobrze i są na jednym albumie tak jak miało być wtedy. Nowe też niczego sobie, klimatem przywołują lata 80te, czyli jest dobrze. Z nowych rzeczy najbardziej podoba mi się:  A Star In Heaven, a Asian Heart też daje radę. Reasumując udane wydawnictwo. Dziękuję wszystkim którzy przyczynili się do jego powstania. GRATULACJE !!!

Czekaliśmy , czekaliśmy aż się doczekaliśmy .
Na okładce same znane nazwiska - Janusz Szymecki, Marek Kolodynski.– Damian Lipinski.Martin Verlaan więc myślę że materiał zawarty na pierwszej płycie powali na kilka dni na stare kolana .

A tu niespodzianka , jak dla mnie . Wersje soft żadnych nowych wersji ( było trochę lat żeby zaskoczyć słuchaczy ) .
Ktoś z przedmówców piał z zachwytu - Czyste bez skazy Italo , GDZIE ???
Dwa światełka w tunelu to The Passion Of Love oraz A Star In Heaven ale to zasługa Pana Rochowskiego .Reszta znane i obsłuchane przez lata.
Początek nagrania When Angels Talk  ..po wyciszeniu wocalu  zalatuje mi Johnny Hates Jazz .
I to na tyle ,
Kupić , postawić na półce . Fajerwerków nie będzie .
Szacunek dla wszystkich tych  którzy zebrali materiał i wydali go na legalnym nośniku .

Bardzo ciekawe informacje ITALOFANATIC ,
Można odpowiedzieć i nie zaczynać trzeciej wojny światowej ? MOŻNA  !!

Dla mnie to zdecydowanie jedna z najlepszych płyt długogrających w historii tego gatunku muzyki i jej ukazanie się powinno być świętem dla fanów Italo Disco.
Proszę wskazać wykonawcę (nie licząc produktów Dietera Bohlena, wczesnych: Sandry, BBB, Fancy’ego, Savage, czy Silenta Circle), który na jednym krążku zebrał tak znakomicie równy materiał z muzyką lat 80tych, jak jest to w przypadku Back To Joy.

Stare nagrania, wiadomo - osłuchana klasyka, ale nowe też trzymają znakomity poziom, szkoda tylko ogromna, że jest ich tak mało.

Mój bezwzględny nr 1, to Asian Heart. Utwór jest fenomenalny, ma wszystko co powinien mieć wielki przebój i od pierwszego odsłuchu znalazł się na bardzo wysokim miejscu w moim prywatnym rankingu hitów wszechczasów Italo. Bezwzględnie zakupiłbym singiel z kilkoma wersjami tej piosenki (najlepiej z długą wersją instrumentalną!). Na dziś piosenki słucham na okrągło i żeby nie nowe płyty Rygar i Sandry, grałaby u mnie non-stop.


Ogromne podziękowania i czapki z głów przed wszystkimi, którzy przyczynili się do wydania tej płyty!