Co my tak wlasciwie jadalismy...

Przed chwila przy kolacji kolejny raz, gdy dzieci nie chcialy jesc, powtorzylem im stary slogan ze powinny sie cieszyc ze tyle zarcia jest bo kiedys tyle nie bylo... I tu mnie syn zaskoczyl, bo... spytal sie co jedlismy skoro w sklepach nic nie bylo.... Hmmm... przyznaje sie szczerze, nie wiedzialem co jemu odpowiedziec... Pamiec mam dosc slaba... Pamietam ze chleba nawet w najgorszym kryzysie nie brakowalo, z mlkiem tez nie bylo problemow - to byly priorytety wladzy ludowej... Juz o wiele gorzej bylo z maslem, ale ze moja mama pracowala w kiosku, to dzieki handlowi wymiennemu ze znajomymi sprzedawczyniami z sasiedniego sklepu spozywczego, maslo mielismy  Pamietam ze w polowie lat 80tych najwiekszym rarytasem w moich okolicach byly gorace buleczki pieczone wieczorami przez prywaciarza (wtedy to sie nazywalo "ajenta"). Byly drogie i trzeba bylo za nimi stac w godzinnej kolejce. ale w zamian dostawalo sie buleczki tak gorace ze do reki nie mozna bylo zlapac  przychodzilo sie z tym skarbem do domu i ... no wlasnie... nie pamietam czym sie te buleczki smarowalo... ze swoich najwiekszych kanapkowych rarytasow wspominam buleczki z maslem i posypane... cukrem... albo... przyprawami. To drugie to byla moja specjalnosc. Jako ze mialem rodzine na Zachodzie to w domowej spizarce trafialy sie czasami rozne rarytasiki. Jednym z nich byly przyprawy firmy Knorr - jedna zolta, ktora pozniej w Polsce gdy komuna padla, mozna bylo kupic, druga, przyprawa do grilla - maselko z tym posypane to byl miod w usciech w polaczeniu ze wspomnianymi przeze mnie wrzacymi buleczkami  ech... pamietam jeszcze jak dzis ten zapach... i makaron z roztopionym maslem, cukrem i cynamonem... czasem kurczak z rozna (to jeszcze efekt importu przez Gierka technologii zachodniej  - przez pewien czas mieso z kurczaka bylo w miare latwo dostepne w sklepach)... wiecej jedzenia nie moge sobie przypomniec, a jednak musialem cos jesc 8-o) Moze Wy cos wiecej pamietacie - tak bym mial co dzieciom opowiedziec?

A na swieta byly banany i pomarancze
Zawsze swieta kojarzyly sie z ich zapachem...
Moze dlatego teraz swieta to juz nie "te" swieta... bo niczym sie nie roznia od dnia codziennego.

Guma do żucia balonowa "Donald", zajadałam sie kilogramami tego smakołyku i zbierało sie te historyjki obrazkowe dołączane gratis, jak teraz tatuaże do "Boomera".

Pamietam te "radzieckie" paczki  Ja zamiast budzika mialem niebieska, plastikowa rakiete  Ta rakieta oprocz tego, ze miala w srodku cukierki, miala rowniez charakter edukacyjny. Byli uwidocznieni na niej pionierzy podboju kosmosu - Łajka, Gagarin i Tierieszkowa - wraz z datami podrozy

...najlepszy był zwykły chleb! Dziś już takiego nikt nie robi - bez konserwantów, bez polepszaczy - ale jaki pycha! A najlepsza skórka....
To był "chleb z PSSu"...
Inne samkołyki: cytroneta itp. podobne oranżadki w proszku, "szampan" czyli kefir w butelkach po śmietanie, gazowana "Złota Rosa" czy inne colopodobne....
Pomarańcze były tylko na święta, wydawały mi sie wtedy niesamowitym luksusem. O kiwi, ananasach, mango, melonach itp. można było tylko poczytać w książkach....
Bardzo smaczne były za to konserwy, bo wszystko to co dzis można kupic poniżej 5 zł  - to ścierwo nie nadajace sie nawet na paszę dla psów....
Tak samo wędliny były dobre, bez tych wszystkich chemicznych gówien..
.

Ja pamiętam jeszcze żółty  - "pomarańczowy " ser i okropne masło ...w wielkich blokach , kupowane na wage i niesamowicie słone .Było troche problemow zeby sie przełamać i zjeść z tym czymś chleb .

Ten zolty "pomaranczowy" ser w blokach byl PRZEPYSZNY - taki mocny, ciemny i aromatyczny, pamietam ze u nas kiedys ksiadz proboszcz z jakichs darow to rozdawal po niedzielnej mszy - od tamtej pory rzadko gdzie udaje mi sie znalezc tak dobry zolty "pomaranczowy" ser (nawet nie wiem jaki to gatunek jesli mam byc szczery )

Magg napisał(a):
> Ja pamiętam jeszcze żółty  - "pomarańczowy " ser

mozna go i teraz dostac w sklepach - dosc smaczny i oryginalny w smaku ser, przeciwienstwo sera a la morskiego ktory krolowal w latach 80tych... jakosc tego sera byla podla... pamietam ze nawet  w uwczesnych mediach sie na ten temat zaczelo mowic i mleczarnie sie tlumaczyli iz zapotrzebowanie rynku na sery jest tak wielkie iz nie ma czasu by sery lezakowaly odpowiednia ilosc czasu by dojrzec.

>i okropne masło ...w wielkich blokach , kupowane na wage i niesamowicie słone .

te slone maslo to pamietam - jak dla mnie rarytas, bardzo lubilem i lubie do dzisiaj slone maslo. Pochodzilo ono z tego co pamietam, podobnie jak wspomniany ser - z darow amerykanskich. Pozytywna cecha tego masla bylo to iz nie mialo zbytniego "wziecia" poniewaz niewielu bylo smakoszy potrafiacych docenic jego niesamowity smak. Ja na tym korzystalem, bo nie dosc ze maslo mozna bylo latwo kupic to jeszcze mi bardziej smakowalo niz zwykle

Było troche problemow zeby sie przełamać i zjeść z tym czymś chleb .

Magg napisał(a):
> Zwłaszcza jeżeli sie chciało zjeść chleb z powidłami albo dżemem   (,których to raczej wtedy nie brakowało

Bieda zmuszala do eksperymentow i pamietam jak dzis ze probowalem jesc np kanapki z jajkiem i dzemem. Calkiem smaczne  Czasami warto przelamac schematy kulinarne by zaliczyc nowe, czasem bardzo mile doznania

Ja miałem często podarunki ze Szwecjii typu słodycze i mandarynki itd ale i tak nawet do dziś lubię zjeść świeży chlebek z masłem i samą musztardą sarepską albo z masłem cebulą i maggi. Jeszcze była guma do żucia bolek i lolek super pomarańczowa.Fajnie było. Oranżadki w proszku safari jadło się bez rozcieńczania.