Znalazłem, wszystko namierzone, dziekuje tym którzy próbowali

Karolu błysnąłeś Nawet nie pytam jak to ustaliłeś, natomiast jeśli chodzi Twoje wskazania. Jedno doprowadziło mnie do poszukiwanej wersji, drugie nadal pozostaje zagadka. Chodzi o its a shame. To jest ta piosenka ale nie ten wykonawca. Co gorsza ustaliłem ze autor utworu jest nieznany, a to komplikuje temat. Utwór prawdopodobnie nie wyszedł na singlu. Tak czy inaczej  jest bliżej.
Bardzo dziękuje
pzdr.

https://www.youtube.com/watch?v=01v4G_OTnAU

https://www.youtube.com/watch?v=buuPBKGrF0o&t=42s

polskiej nie znam

co do remiksowej wersji tylko to kojarze

https://www.youtube.com/watch?v=RDaWdQohEik&list=RDRDaWdQohEik&start_radio=1

Aż trudno uwierzyć, ale minęło już ćwierć wieku!
Dokładnie 25 lat temu, w sobotę 18 sierpnia 2000 roku, po wielu tygodniach pracy, w sieci zadebiutowała pierwsza wersja mojej strony. Wystartowała pod adresem italo.top.pl na serwerze udostępnionym przez internetowego znajomego ze Szczecina. Tak to wtedy mniej więcej wyglądało:
http://web.archive.org/web/20001204213000/http://www.italo.top.pl/
Strona miała prosty cel: ułatwić przeszukiwanie około 400 istniejących wtedy witryn o Italo Disco. Ale drugim, ważniejszym celem, było odnalezienie bratnich dusz. "Łapanki" do witryny trwały miesiącami, zanim zebrało się na tyle ludzi, by uruchomić forum i mieć z kim rozmawiać.
http://web.archive.org/web/20021018113418/http://italo.top.pl/how_to_pl.htm
Prawdziwa magia pojawiła się, gdy wirtualne znajomości przerodziły się w realne. 9 czerwca 2001 w warszawskim Positiano, przy pizzy o znajomej nazwie "Mafia", spotkaliśmy się po raz pierwszy i tak narodziła się nasza ekipa "ItaloMafia". Chwilę później wspólnie zorganizowaliśmy kameralny występ Eddy'ego Huntingtona w Gdańsku i wiele innych spotkań i koncertów.
Myślę, że siłą napędową tych 25 lat, dzięki której cały czas coś się działo i staliśmy się najstarszą aktywną witryną Italo Disco na świecie, była nasza wspólna pasja i wzajemny szacunek. Dla mnie osobiście największą wartością jest fakt, że dzięki temu miejscu poznały się tysiące osób, narodziły się przyjaźnie i miłości, a my wszyscy przyczyniliśmy się do renesansu naszej ukochanej muzyki.
Dziękuję wszystkim, którzy na przestrzeni tych 25 lat pomagali, poświęcali swój czas współzarządzając, grając w radio, organizując spotkania, pisząc, czy po prostu będąc częścią tej społeczności. Bez Was to miejsce by nie istniało.

Jedzie facet autostrada, widzi napis - "Siostry Szarytki - dom publiczny, zjazd za 3 km". Zdziwił się bardzo i postanowił zajrzeć do tego domu publicznego. Za 3 km był zjazd z informacja: "Siostry Szarytki - dom publiczny", wiec zjechał, jedzie
droga przez las, w końcu widzi klasztor a przed nim parking. Zaparkował, idzie do drzwi, na drzwiach napis: "Siostry Szarytki - dom publiczny". Zapukał. Otwierają się drzwi, w drzwiach stoi zakonnica w habicie i z puszka zawieszoną na szyi. Facet chciał się odezwać, ale zakonnica mówi:
- Nic nie mów, wiem po co tu jesteś, zaprowadzę cię gdzie trzeba, ale najpierw wrzuć do tej puszki 100 złotych.
Facet wrzucił, zakonnica prowadzi go korytarzami, zaprowadziła go do drzwi i poszła sobie. Drzwi się otwierają, stoi w niej zakonnica bez nakrycia głowy i z puszka na szyi i mówi:
- Zaprowadzę cię dalej, ale najpierw wrzuć tu 100 złotych.
Facet wrzucił, idą korytarzami, doszli do następnych drzwi. Drzwi się otwierają, stoi w nich zakonnica bez wierzchniej części habitu i z puszką zawieszoną na szyi i mówi:
- Zaprowadzę cię dalej, ale najpierw wrzuć tu 100 złotych.
Facet wrzucił, idą korytarzami do następnych drzwi, drzwi się otwierają, stoi w nich zakonnica w samej bieliźnie i z puszką zawieszoną na szyi. Mówi:
- Zaprowadzę cię dalej, ale najpierw wrzuć tu 100 złotych.
Facet wrzucił i idą dalej. W końcu zakonnica doprowadziła go do wielkich drzwi i mówi:
- Dalej pójdziesz już sam, ale najpierw wrzuć do puszki jeszcze 100 złotych.
Facet wrzucił, zakonnica się ulotniła. Facet otwiera drzwi, patrzy, a tu parking i jego samochód, a na ogrodzeniu parkingu tabliczka z napisem: "Zostałeś wyruchany. Odejdź w pokoju."

W latach 80. piosenka funkcjonowała głównie w swojej oryginalnej formie, a jeśli słyszałeś jakąś wersję określaną jako remiks z tamtych lat, mogła to być mniej oficjalna, amatorska realizacja lub późniejsze nagranie stylizowane na tamte czasy. Ogólnie rzecz biorąc, oficjalne remiksy z lat 80. nie są obecnie dostępne ani zarchiwizowane w powszechnie znanych źródłach.



___________________________
http://medipakiet.pl/blog/typ-sylwetki-znajdz-swoj-wlasny-typ-figury/

Pozdrowienia dla CAŁEJ załogi.
Jak będzie w niedzielę, to prawdopodobnie dowiem się po niedzieli, bo w sobotę wybywam na tydzień i już wiem, że mam pracującą niedzielę późnym wieczorem
Zdrowia moi drodzy.