RECENZJA: London Boys - The Twelve Commandments To Dance

Najlepszy album obfituj±cy w hity tj. Requiem, Harlem Desire, El Matinero czy I'm Gonna Give My Heart, które królowały na naszych rodzimych, szkolnych dyskotekach :-)). Na kolejnych albumach grupy nie było już takich przebojów. Warto posiadać w swojej kolekcji ten brytyjski duet.

ortulf napisał(a):
> eee... coś mi tu nie gra? ja ten album usłyszałem po raz pierwszy już w 1988 roku. może więc jakieś sprostowanie


Z albumem tym związana jest w sumie ciekawa historia. Są bowiem jego 2 wersje.
Sama grupa London Boys debiutowała na rynku już w 1986 roku singlem "I'm Gonna Give My Heart", który niestety ogromnego sukcesu nie odniósł, ale w dyskotekach przyjął się bardzo dobrze. Rok później singiel "Harlem Desire" zrobił znacznie lepsze wrażenie i stał się hitem w całej Europie. Wtedy producent Ralf Rene Maue podjął decyzję o wyprodukowaniu całego albumu. Album poprzedziły kolejne single promujące: "Dance Dance Dance", "My Love" oraz "Requiem" po czym na początku 1988 roku ukazała się jego pierwsza edycja. Album jednak nie sprzedawał się aż tak rewelacyjnie.
Największym przełomem i najlepszym rokiem dla grupy był rok 1989. Za sprawą singla "London Nights" usłyszał ich cały świat.
Wtedy też na fali tego "niby odkrycia roku" wytworzył się ogromny popyt na album grupy. Starego wydania już nie było w sklepach, poza tym miało ono spory feler - brakowało na nim utworu "London Nights". Wznowiono zatem wydanie z 1988 roku ale nagranie nr. 7 "Helpless" zostało zastąpione hitowym "London Nights". Tym właśnie szczegółem różnią się wydania z 1988 i 1989 roku.
Dodam jeszcze, że w 1989 roku wyszła również druga edycja maxi singla "Harlem Desire" i nawet wysoko dostała się na listy przebojów. Wersja 1989 oczywiście różni się od tej wydanej 2 lata wcześniej.
Marcin w swojej recenzji opisuje oczywiście drugie wydanie albumu.

Specjalnych remiksów dokonanych przez innych producentów od 1986 do 1989 roku na dodatkowych wydaniach maxi singli doczekały się następujące nagrania:
I'm Gonna Give My Heart (jest wersja extended oraz remix trwający ponad 9 min)
Harlem Desire (extended 1987 i extended 1989)
My Love (extended 1987 i remix '89)
Requiem (3 różne maxi wersje w tym PWL remix)
London Nights (extended, razormaid remix, PWL remix)

Oooo, juz doczytalem, chodzi oczywiscie o "Helpless"

Ale album nazywa się zdecydowanie "The Twelve Commandments Of Dance" (a nie "To Dance").
Widac i martiniemu zdarzaja sie drobne "wpadki".

lenin napisał(a):
>
>  Cyt. (...)Wznowiono zatem wydanie z 1988 roku ale nagranie nr. 7 "Helpless" zostało zastąpione hitowym "London Nights". (...)
> Tu jest odpowiedź. Trzeba uważnie czytać posty

Daniela znamy z tego, że czyta po łebkach
Na szczęście szybko sam odkrywa swoje niedopatrzenia

Co do "to dance" fakt, Marcin zrobił "literówkę".
Ale sens w tłumaczeniu pozostaje ten sam.

Faktycznie, literowka mi sie przytrafila - to z rozpedu ) Ale widze, ze mafia czuwa ))))

A nie był to przypadkiem duet niemiecki...(pytam nie sugerując)?

Co do recenzji to popieram w zupełności, płyta jest nieziemska, brzmienie bardzo bohlenowskie - a Chinese Radio to obłęd.
pozdrawiam

Ja przez to "London Nights" też sądziłem że to duet brytyjski, tym bardziej że byli bardzo wysoko na brytyjskich listach. Dla zespołow z Niemiec nie to było wtedy zbyt proste.

I głowy sobie uciąć nie dam - ale czy przypadkiem w niedzielnym wieczorze płytowym nie przedstawiono zespołu własnie jako brytyjskiego ? To było specjalne wydanie "wieczoru" na dzien dziecka i prezentowano muzykę inną niż zazwyczaj. Wkurzyłem się wtedy okropnie, bo "12 przykazań" skrocono do jedenastu przez wyciecię piosenki "Dance Dance Dance", bo prezenterowi nie mieściło się w 60 minutach ! Zresztą skracanie czy wyciszanie płyt było wtedy nagminne - nawet napisałem list do BogdanaFfabiańskiego poruszając ten problem No ale trochę odbiegłem od tematu London Boys

Podobnie jak autor recenzji również jestem fanem brzmienia "made by Dieter Bohlen' i muszę napisać, że album przypadł mi do gustu. Chinese Radio (szczególnie druga część refrenu), Harlem Desire, London Nights i jeszcze kilka innych.
Przy okazji mam takie pytanie. Czy orientujecie się, które albumy/single/utwory na etapie produkcji przewinęły się przez Studio33?

Pozdrawiam

Piotrek

Na "ściśle tajnej " stronie teamu33 są oni wpisani jako klienci studia pośród MT, BS, Normana, McKeowna i innych znanych, więc chyba jednak coś było na rzeczy.

Pozdrawiam

Piotrek

mnie się wydaje że najpierw do TOP TEN na Wyspach Brytyjskich wszedł utwór Requiem ( tak ok. 7 miejsca) a dopiero potem "London Nights" (miejsce 2 czy 3). Oczywiście na wiosnę 1989 roku. Tak przynajmniej pamiętam z Eurochartu Bogdana Fabiańskiego.