Skomentuj [RECENZJA]: Alphaville - Forever Young

Dla mnie jest to jedna z kilku najlepszych płyt wszechczasów ,jako całośc prezentuje się wprost fantastycznie! Od początku do końca jest perfekcyjna - absolutna klasyka.
Jako ciekawostkę dodam ,że utwór "Forever Young" dopiero w ostatniej chwili przed ostatecznym zgraniem płyty "przerobiono" na balladę! Wcześniej wszystkie wersje demo były utrzymane w rytmicznym, żywym klimacie. Mieli nosa! :-)
P.S. Bardzo żałuję, ze Radio Zet i podobne  - totalnie obrzydziły "Big in Japan" oraz "Forever Young", grajac te kawałki od kilkunastu lat niemal codziennie...

Jedna z najlepszych płyt.Całość albumu tworzy niepowtarzalny klimat.Taki album jak "Forever Young" to absolutna perełka.Można nie mieć wielu płyt w swojej kolekcji ale tą trzeba!

Bedac zagorzalym fanem Italo Disco w tamtych (i obecnych) latach, plyta ta wpadla mi w rece i zafascynowala mnie bez konca! Byla ona wtedy jedyna spoza nurtu Italo, ktora sluchalem i slucham do dzis. Pamietam jeszcze, jak kiedys w niedzielny wieczor bodajze Beksinski nadal ja poraz pierwszy w Polskim Radiu. Kupilem wtedy na ta okazje nowa kasete BASF w Pewexie, aby miec ja na nowym i lepszym nosniku.

Witam !
Cieszę się ,ze jest taka zgodność w ocenie tej płyty. Miałem funkcjonować na tej stronie jako "discotexx", ale widzę, że recenzje podpisano imieniem i nazwiskiem. No stało się , więc z planowanej anonimowości nic nie wyszło.
Pozdrawiam
Autor recenzji

Witam !
O.K. Nic wielkiego sie nie stało z tym podaniem nazwiska, ale byłem już zarejestrowany jako "discotexx" i z technicznego punktu widzenia byłoby trochę zamieszania jakbym wypowiadał się jako "discotexx", a podpis pod recenzją byłby zupełnie inny. W każdym bądź razie dziękuję za natychmiastową reakcję, bo to na pewno ujednolici moją ewentualną działalność na forum. Pozdrawiam

Najlepszym utworem AV jest The Other Side Of U - tyle tylko że w radio niedostępny - polecam odsłuchac na DREAMSCAPES 3

TOMEK BEKSIŃSKI-PEREŁKA OD POCZĄTKU DO KOŃCA
TO PŁYTA KAZDEGO ROMANTYKA [czy ktoś wie co prabiał póżniej Frank Martens gdy odszedł- chodzi o muze,wydawnictwa]

Płytę (doskonałe wydanie węgierskiej wytwórni Gong) przywiozłem sobie z Budapesztu w 1985 r.

Początkowo średnio mi się ona, poza znanymi już i uwielbianymi Big In Japan i Forever Young (przepadam zwłaszcza za Specjal Dance Mix’em), podobała z każdym jednak kolejnym odsłuchaniem zakochiwałem się w niej coraz bardziej.

Dziś ten album jest dla mnie numerem jeden wśród wszystkich płyt długogrających jakie słyszałem, a każdy z niego utwór, co mówię - każda nuta coś dla mnie znaczy.


Do późniejszych produkcji zespołu również chętnie wracam, zwłaszcza do płyty Afternoons In Utopia (Jerusalem!!), ale ponownie na kolana koledzy Lloyd, Gold i Echolette powalili mnie dopiero w 1994 r., gdy usłyszałem The Impossible Dream..


W czerwcu 2005 r. ALPHAVILLE zawitali do mojego Płocka i zagrali na stadionie Wisły niesamowity koncert.. Szczerze, to trochę się obawiałem o ich formę po ponad 20. latach grania, ale były to obawy płonne. To było niesamowite przeżycie, tak dla mnie - oldboya, jak i dla tysięcy młody ludzi, którzy widzieli i słyszeli to co działo się na scenie i wokół niej..


Gdyby ktoś chciał zabrać wszystkie moje płyty i pozwolił zostawić sobie tylko jedną, to z pewnością wziąłbym ALPHAVILLE Forever Young

Mistrzostwo!

Skoro już wróciliśmy wspomnieniami do tej niezwykłej dla mnie płyty, to dodam jeszcze, że od bohatera utworu In The Mood zapożyczyłem sobie pseudonim (niestety na Top80 już był zajęty  ), z którego od ponad 20. lat niezmiennie korzystam