Wspomnienia z Legii

Wczoraj był dla mnie jak i dla tysięcy innych osób bardzo ważny dzień. Warszawa, stadion Legii, koncert Depeche Mode. Do końca życia pozostanie w mej pamięci jako jedno z największych przeżyć bowiem był to mój pierwszy (mam nadzieję, że nie ostatni) koncert. Wybraliśmy się z Wrocławia busem. Wyglądaliśmy niemal jak kondukt pogrzebowy (wszyscy na czarno) ale bynajmniej humory dopisywały nam od początku do końca. Im bliżej Warszawy tym więcej aut na drodze z tabliczkami, naklejkami „Depeche Mode”.

Dwie godziny przed koncertem, kiedy już staliśmy na płycie w oczekiwaniu na gwiazdy wieczoru zaczęło padać a ludzi zbierało się coraz więcej. Czas się dłużył a każdy już zniecierpliwiony czekał na swoich idoli. Ostatnie minuty były już naprawdę gorące. Sam nie dokońca zdawałem sobie sprawę, że zaraz na scenie pojawią się ONI. Kiedy się w końcu pojawili publiczność wręcz wrzała. Przez pierwsze 2 kawałki w ogóle nie wiedziałem co jest grane, byłem w szoku. Mimo zmęczenia nie dało się stać w miejscu. Krzyczeliśmy, skakaliśmy, klaskaliśmy i machaliśmy rękami. To było coś niesamowitego aż trudno opisać. Jednak 19 utworów minęło tak szybko, że po koncercie czuć było niedosyt. Do dziś jestem pod wielkim wrażeniem tego wydarzenia, wciąż przed oczami mam Dave’a biegającego po scenie. Największy szał był na „Photographic”, myślałem, że stracę buty J choć tak naprawdę ciężko mi powiedzieć co było najlepsze, bo cały koncert od intra do ostatnich oklasków był niesamowity.

   ..a ja mam takie wspomnienia z Legii :

Dotarłem dopiero dziś do domu...:-)
Potwierdzam całkowicie relację YaQba - ten koncert to było coś niesamowitego! Już od drugiego kawałka (A Question of Time z ekscytującym, budującym napięcie wstępem!) zdałem sobie sprawę, ze chyba zagrają dużo starych przebojów...i tak było, nowych nagrań było chyba raptem tylko ze 3, do tego "I Feel You" z 1993, a reszta...sam miód, lata 80-te w pełni ! Pamiętam tylko ,ze na pewno było "Behind The wheel", Enjoy The Silence, Personal Jesus, Leave in Silence (!!!!!!), i prawdopodobnie "Pleasure Little Treasure" , a na bis numer, który chyba wszystkich powalił juz całkowicie na kolana...(bo nikt sie nie spodziewał tego nagrania)..."Photographic" !!!! Nie da sie opisać euforii, jaką wywołał ten kawałek...mi pod koniec dosłownie juz zabraklo tchu...
Ten wspaniały show zakończył numer "Never Let Me Down Again", gdzie wielotysieczny tłum  zgrał uniesione, falujące  ręce ...
Powiem Wam jedno : David Gahan jako wokalista (i showmen pewnie tez)- to bezapelacyjnie numer jeden na świecie, i nikt z ludzi, którzy widzieli ten piątkowy koncert, na pewno nie ma juz najmniejszych watpliwosci co do tego...Pomimo tego ,ze David biegal ,tanczył i krzyczał do ludzi - głos mial caly czas perfekcyjny!
Jedyny minus, to ..zbyt krótko! Niecałe dwie godziny, to naprawdę za mało, za krótko...