Z listy DC... Antonella

Na liście DC pojawiła się propozycja Antonella – El Diablo i postanowiłem napisać słów kilka do porannej kawki

Kim jest Antonella? Tak postawione wydawałoby się proste pytanie wcale nie pociąga za sobą prostej odpowiedzi. W pierwszym odruchu zapewne zerkamy na profil discogs.
http://www.discogs.com/artist/118072-Antonella
Tu dowiadujemy się, że pani się nazywała Antonella Ferri, że nagrała kilka singli ( w tym pierwszy „El Diablo”) i mamy również ładną fotkę. I w zasadzie wszystko jasne. Tyle tylko, że Antonella Ferri praktycznie w tym projekcie nie śpiewała a przedstawiona fotka prezentuje ( z resztą nie bez przyczyny) kogoś innego.

Antonella Ferri to włoska tancerka i piosenkarka urodziła się w 13.06.1965 roku. Lista jej osiągnięć zawodowych jest naprawdę imponująca. Już od najmłodszych lat zajmowała się baletem i tańcem nowoczesnym w Państwowej Akademii Tańca w Rzymie pod nadzorem włoskich mistrzów oraz od 1985 roku poza granicami kraju (Austria, Szwajcaria, Niemcy). W efekcie została nauczycielem, choreografem baletu , modern / jazz , funk / jazz, współczesnego tap- dancing. Była (jest) dyrektorem artystycznym i choreografem, nauczycielem tańca w swoich szkołach w Rzymie (znane są co najmniej 2), dyrektorem wystaw technicznych i artystycznych, teatralnych, esejów. Wygrywała lub zajmowała czołowe miejsca w narodowych i międzynarodowych turniejach jako choreograf. Trudno tu wymienić szczegółowo wszystkie jej osiągnięcia.

Po 1985 roku Antonella jest więc już profesjonalistką „z papierami”. W czasie kiedy Radiorama zaczyna odnosić poważne sukcesy Mauro Farina potrzebuje „twarzy”. Nic zatem dziwnego że na scenie stawiał na profesjonalistów. Tak oto Antonella trafia do Radioramy. W rożnych okresach działalności grupy widzimy ją na okładkach, teledyskach, koncertach ( w tym w Polsce w 1989 roku). Radiorama przedstawiana była jako duet, tak więc Antonella jako Radiorama koncertuje wraz towarzyszącymi jej modelami po całym świecie (Austria, Szwajcaria, Niemcy, Grecja, Japonia, Hong Kong). Pojawia się na imprezach takich jak - "Hard Winter" (Channel 5, 1986), "Festivalbar" (Channel 5, 1987) ; "Dancemania" (Rai 3 , 1988).

Można chyba w tym momencie pokusić się o obalenie pewnego mitu dlaczego prawdziwe głosy i muzycy Radioramy nigdy nie występowali na scenie. Powszechnie mówi się przy tego typu tematach, że „używano” modeli ponieważ okładki potrzebowały ładnych twarzy,  panowała moda na "wygląd". Poniekąd to prawda. Farina to tego wizerunku nie pasował. Mało tego swoim fanom sprzedawał obraz kogoś zupełnie innego, a nawet starał się zaprzeczać, że nie śpiewa w utworach Radioramy kreując się raczej jako postać superproducenta. Jednak sądzę, że tzw. „drugie dno” polegało na tym, że Farina kompletnie nie umiał się poruszać na scenie, tańczyć, wychodzić otwarcie do fanów. Widać to wyraźnie na chyba jedynym zarejestrowanym koncercie cząstki „prawdziwej” Radioramy (wraz Giuliano Crivellente) w 1993 roku w Holandii. Oglądając go na scenie mam wrażenie jakby nie widział co zrobić z rękami.

W 1987 roku Farina tworzy bardzo wiele projektów pod różnymi pseudonimami. W szczytowym okresie sukcesów Radioramy jednym z takich projektów jest właśnie projekt Antonella. Pierwszy singiel El Diablo wykonuje Clara Moroni wraz z Fariną. Przy jego produkcji dostrzeżemy zapewne cały sztab ludzi związanych z Radioramą. W kolejnych produkcjach głosu użyczają Clara Moroni, Daniela Rando, Andrea D. i sporadycznie Farina.
Tak więc nasza Antonella Ferri raczej nie śpiewała w tym przypadku. Myślę nawet, że użyto tutaj jej nazwiska gdyż powiązano wizerunki z okładek Antonelli z okładkami Radioramy. Ale to tylko moje domysły.

Pozostaje jeszcze kwestia fotki profilowej Antonelli, ale to akurat nie jest trudne prawda Net?

http://top80.pl/media.html;sa=item;in=2584

Dzieki Alien za ciekawy zyciorys jednej z naszych gwiazd.
Hehe, z tym zdjeciem na discogs, to rzeczywiscie ktos sie nie popisal Troche moze ta pani jest podobna do Clary Moroni, ale jednak to nie ta sama osoba.
A co do modeli w italo disco, szczegolnie w projektach Fariny, spotkalem sie z jeszcze jedna opinia.
W okresie gdy italo disco bylo na szczycie popularnosci i nowe produkcje szly jak cieple buleczki, to ciezko by bylo sprzedawac kazda nowa produkcje jako utwor Radioramy - fani by mieli przesyt jednym wykonawcą, ktory co tydzien by nagrywal nowe piosenki. Wiec, by sprzedac wiecej, tworzylo sie kilka roznych projektow i kazdy mogl w tym samym czasie wydawac nowe utwory, koncertowac, przynosic dodatkowa kase.

W propozycjach do listy pojawił się utwór The S.O.S. Band - Just Be Good to Me wydany w 1983 roku.
Zazwyczaj piszę o wykonawcy, ale tym razem parę słów o samym utworze. A wręcz o jego wersjach w latach późniejszych co może świadczyć o jego popularności.  

Chyba najbardziej znaną dla nas wersją jest wydana pod koniec lat 80 pod nieco zmienionym tytułem "Dub Be Good to Me" przez Beats International w której wykorzystano sample z takich utworów jak  The Clash - The Guns of Brixton (1979), Ennio Morricone - L'uomo Dell'armonica (1968) czy Johnny Dynell - Jam Hot (1983).

Jednak było tego znacznie więcej i miłośnikom tego utworu sugeruję przesłuchanie takich skrajnie różnych wersji oryginału jak:
Shabba Ranks, Rebel Princess and Cocoa Tea (1990)
Deborah Cox (1995)
Kym Rae (1996)
Tony Touch feat. Soni (2004)
Karmah (2005)
Shayne Ward (2007)
Dr. Kucho! (2009)
The Revenge feat. Danielle Moore (2009)

Sam oryginał był samplowany w około 20 późniejszych utworach. Nie będę ich wymieniał, bo jest tego dużo. Zainteresowanych kieruję na priwka.

Trzymam kciuki za The SOS Band