Kobiety w New Romantic?

nie wiem czy sie myle, ale jakos nie kojarze kobiet spiewajacych w stylu New Romantic... Mielismy Ultravox, Visage, Duran Duran, Spandau Ballet, White Door... a plci pieknej nie uswiadczysz... A moze przypomniana wlasnie przez Komakino Alison  Moyet z Yazoo ? Tyle ze wspolczesnie okresla sie ta muzyke raczej jako electro pop... Ciekawe z czego wynikala ta meska dominacja?

Kobiety bywaly w zespolach NR jak chocby Alannah Currie z Thompson Twins. Jesli zaliczajac Human League do NR to w latach 80 dolaczyly dwie panie: Susan Sulley oraz Joanne Catherall. Moze nie byly pierwszymi glosami ale spiewaly:).

Relax ;-) Zauwaz mrugajace oczko w poscie Komakino Kazdemu z nas czasami sie zdarza niedoczytac postu na ktory odpowiadamy, coz w tym zlego ze ktos z przymruzeniem oka to zauwazy? OKi, ale kazdy ma swoja granice tolerancji zartow. Prosze wiec doswiadczonych forumowiczow o uwzglednienie tego czynnika.
Tuz po napisaniu swojego posta o brakujacych kobietach w NR przypomnialo mi sie iz w Human League slychac glos kobiety, co wiecej, wydaje mi sie iz glos ten nalezy do osoby majacej cos wspolnego z ... Polska 8-o) Tak wiec gratuluje Maverick trafnego skojarzenia i przypomnienia o tej wokalistce. Wokalistki z Thomson Twins jakos nie kojarze, bede musial sobie odswiezyc ich nagrania

  Może nie kojarzysz tej pani z Thompson Twins bo ona taka mało do kobiety podobna ? A zresztą w tamtych czasach faceci upodabniali się do kobiet to czemu nie miałoby być i odwrotnie. A tak na serio to ta pani (Alannah Curie) była perkusistką i autorką tekstów. Jeśli śpiewała to raczej w chórkach.

Żeby nie zostać  "ukrzyżowaną"    powiem ,że jednak The Human League w składzie z 77'

 (Martyn Ware , Craig Marsh  oraz  ich  kolega  szkolny  Phil Okay) zaliczani są (słusznie) do

tej subkultury zwanej   New Romantic  

Już w roku 79'  po licznych klubowych koncertach i sporej popularności dzięki tym właśnie wydają

 oficjalną płytę "Reproduction"  natomiast  w  rok  później  kolejnego  longplaya  "Travelogue" .

Natomiast dwie panie o których wspominano wcześniej  (Suzanne Sulley i  Joanne Catherall) pojawiają

 się po odejściu   Ware'a  i  Marsh'a  ,którzy tworzą wówczas  trio ...Heaven17 !!!  

Wówczas zmieniło się także zasadniczo ...brzmienie zespołu  (może i na "lepsze" ...co kto woli)

co zaowocowało wydaniem "sztandarowej" płyty "Dare" w 1981r.

Napewno dwie dziewczyny z "porządnym"  imagem i dobranym chórkiem stanowiły świetny ...wizerunek
zespołu !

To na tyle  (dużo by jeszcze pisać)

Pozdrawiam serdecznie.

Raf...nie chcę się tu rozpisywać aby nie odebrano mnie jako swego rodzaju ...patenciarę na rację

Odpowiem Ci w nieco ...inny sposób, jednakże bardzo wymowny  (użyję słów kogoś ...komu można wierzyć ...ze mówił prawdę)  :

Zdaję sobie sprawę z tego, że w dużym stopniu ponoszę
odpowiedzialność za spopularyzowanie w Polsce tego krótkotrwałego i w
sumie mało znaczącego w historii rocka stylu, zwanego "new romantic".
Jednak na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych był on
jedynym światłem w mroku zgrzytów i hałasów, punkowych jazgotów,
awangardowych brudów...


Punk pojawił się niczym ładunek wybuchowy, podłożony znienacka pod mur
rockowego establishmentu. Mur z hukiem runął. Gdy opadł kurz, krajobraz
po bitwie wyglądał ponuro i mało zachęcająco. Na miejscu dawnych, mchem
porosłych konstrukcji, wśród gruzów, poczęły rozkwitać jakieś dziwaczne
stwory - ni to hybrydy, ni to mutanci, o niezbyt jasno sprecyzowanych
kształtach. Nawet najoryginalniejsi twórcy (jak The Stranglers)
rozwinęli się na bazie pewnych wartości z przeszłości (The Doors).
Wielkich artrockowych mistrzów spod znaku Genesis, Pink Floyd, Yes
uważano za dinozaury, na których wymarcie czekali przede wszystkim
krytycy i punkowi beztalenciarze. Tymczasem amerykański
bubblegum-hamburger-rock zaczął zalewać brytyjski rynek, wyniszczony
rewolucją zapoczątkowaną przez Sex Pistols. Groza!!! I nagle ktoś
odważył się sięgnąć po instrument oficjalnie wyklęty i wręcz programowo
zakazany: syntezator. I zaczął go używać inaczej. Tym śmiałkiem był
Gary Webb, znany jako Gary Numan, a wówczas kryjący się pod szyldem
Tubeway Army. Mniej więcej w tym samym czasie pewien absolwent Akademii
Sztuk Pięknych, Dennis Leigh, założył grupę Ultravox, której począł
liderować pod pseudonimem John Foxx. I pojawił się jeszcze jeden
odważny: Steve Strange, właściciel klubów dyskotekowych, w których
propagował muzykę elektroniczną a la Kraftwerk, bądź
elektoniczno-taneczno-artystyczną w stylu Roxy Music i Davida Bowie.


Styl stworzony przez nowofalowych użytkowników syntezatorów ochrzczono
mianem "new romantic" głownie dlatego, że ci stosunkowo młodzi
wykonawcy dość zabawnie łączyli taneczny hedonizm z dekadencją spod
znaku "no future". Gdyby ktoś pokusił się o złośliwą lecz wierną
karykaturę typowego "nowego romatyka", musiałby narysować tańczącego
Giaura z syntezatorem pod pachą, śpiewającego o cierpieniach młodego
Wertera. Z jednej strony dużo było w tej uzyce emocji, wzruszeń, wręcz
cierpiętniczych klimatów... a z drugiej niektórzy piewcy "new romantic"
z powodzeniem pełnili rolę efektownych wieszaków na kolorowe ciuchy,
przez co stali się dyktatorami mody (vide Duran Duran). Niektórym
jednak udało się stworzyć swoiste arcydzieła. Ale moda na "new
romantic" trwała krótko i gdy termin stał się znany w Polsce, był już
martwy.


Dyskotekowy sukces płyty Dare grupy Human
League przyczynił się do ostatecznego zniknięcia aury tajemniczości, a
główny katalizator całego zamieszania - Gary Numan - podsumował na
wydanym jesienią 1981 roku albumie Dance: Ci nowi romantycy są tacy nudni... Nigdy też nie zapomnę listu jednego z czytelników tygodnika "Melody Maker", który wartościując dokonania nowofalowców napisał: Mimo
iż utwory typu "Vienna" pozostaną klasyką tej samej miary co "And You
And I" (Yes), cała nowa fala miała siłę niszczenia równą myszy
pierdzącej w szkatułce z biżuterią.


Cieszę się, że dopiero teraz - po latach - mam okazję wybrać
najciekawsze pozycje z tamtego okresu. Mogę to zrobić bardziej
obiektywnie, spokojnie i bez zbędnej egzaltacji. Wtedy było to
niemożliwe, gdyż miałem szczęście (nieszczęście?) być w tym samym mniej
więcej wieku co większość artystów, o których mowa. Przez to
utożsamiałem się z tym elektronicznym werteryzmem ździebko za bardzo.


Reasumując - po "new romantic" zostały wspomnienia, emocje, kilka
niezłych płyt i wiele utworów, które na zawsze trafiły do kanonu rocka.
Niestety, zbyt często ta przelotna moda kojarzona była - nawet przez
swoich fanów - z tandetą dyskotekową, jaka przyszła w ślad po
oszałamiającym (i zagadkowym) sukcesie trzeciej płyty Human League,
Dare. Świadomie nie wymieniłem jej tutaj, gdyż był to już produkt
zupełnie innego kroju. Sprawił jednak, że każdy młody człowiek z
syntezatorem natychmiast wchodził do studia nagraniowego, a każdy
podlany elektroniką utwór - choćby nie wiadomo jak kiczowaty - spotykał
się z ekstatycznym przyjęciem fanów, którzy z czasem nie potrafili
dostrzec różnicy między Ultravox a Fiction Factory. Ba, nawet - Modern
Talking...




TOMASZ BEKSIŃSKI






Tylko tyle ...również mogłabym powiedzieć...ale po co...tak naprawdę liczy sie muzyka...

Pozdrawiam serdecznie.      

p.s.  Adam...ci panowie na zdjęciu to...WHITE DOOR  !!!

sorki, ale nigdy nie slyszalem o tym autorytecie beksinskim. jedynego beksinskiego jakiego znalem kojarze z mroczna grafika i takimz malarstwem
btw.
samo blondie nigdy sie nie zaliczalo do n.r., zawsze o sobie wyraznie mowili, ze graja punk rock. ale widocznie nie wiedzieli sami, co tworzyli

Nikt nie ma (a na pewno...nie powinien mieć)  monopolu na racje

Podobnie jak Ty ...stanowczo oddzielasz ItaloDisco  od  EuroDisco    tak i  On (również ja)  oddziela

NewRomantic  od  ...jego "powielaczy" lub inaczej "naśladowców" ,którzy jechali ostro na przetartym

 już wtedy szlaku robiąc komercyjne hiciory ,które nie brzmiały już(!)  jako pełne tajemnic brzmienia

sentyzatorowej melanholii  lecz kawałki electro-popowe  bądź  poprostu  przeboje syntezatorowej

 dyskoteki  ...a do tego przebierali się w coraz to wymyślniejsze "piórka"  (akurat nie mam i nie miałam

 nigdy co do tego żadnych awersji)

p.s....nie przepadam za  DuranDuran  

Napisalem ze GDYBY zaliczyc Human League do NR a nie ze "zaliczamy HL do NR"....Ja osobiscie zaliczam je do ery postnoworomantycznej bo probowali przynajmniej w niektorych piosenkach kontynuwac idee tego gatunku. A co do Thompson Twins to niezaliczenie ich do NR to juz sa herezje. Beksinski jakby to uslyszal to by sie w grobie przwrócil.Prawda moze byc jedynie to ze zespół "nie zdążył" zdobyc popularnosci w okresie kiedy NR było modne a swoje najwieksze sukcesy zaczał odnosic dopiero w drugiej polowie 1983r.  a wiec wtedy kiedy nurt NR wygasał calkowicie, a to co zrobili pozniej to juz byly echa znakomitej plyty "Into the Gap".