RECENZJA: Modern Talking - Let's Talk About Love

Bzdury ! To jeden z najlepszych płyt Modern Talking, a jak się komu¶ nie podoba "With A Litte Love", albo "Don't Give Up" to powinien zaczac sluchac melatu albo Britney Spears Recenzent plyty zdecydowanie lubuje sie w typowych Bolenowskich łupankach (jak "You're The Lady Of My Heart"). Oczywiscie że te szybkie piosenki to podstawa tworczosci Dietera, ale czy dalo by sie słuchac płyty na której znajduje się 10 podobnych, szybkich piosenek ? Mozliwe że nagrania "Love Don't Live Here Anymore" oraz "Why Did You Do It Just Tonight" nie powinny znajdowac się obok siebie, bo robi sie pewnego rodaju "dłuzyzna". Ale to absolutnie nie jest powodem, aby album uznawac za słaby. A przeboj Chery Chery Lady jest moim osobistym numerem jeden, od niego zacz±łem ten zespol poznawac i do dzis jak slucham go na sluchawkach, to ciarki przechodza mi po plecach

Jest to wedlug mnie najlepsza płyta z dorobku MT.
Zawsze gdy słucham tej płyty to od początku do końca,nie opuszczajac żadnego utworu.Płyta jest "równa" nie ma żadnych słabych jak i wybijajacych sie nagrań.
Żadna następna juz taka nie była.

Pozdro!

nie przejmujcie się tak bardzo tym, co piszą niektórzy w dziale: recenzje.
Z reguły bowiem są to wyjątkowo subiektywne i nie poparte argumentami odczucia, niewiele mające wspólnego z recenzją.
Wiele z tych recenzji jest dla mnie swoistą rozrywką, ubawem po pachy.
Grupa Modern Talking ma wśród rzeszy swoich fanów bardzo dziwnych ludzi. Niektórzy z nich stosują określenia: "typowe dla MT", "charakaterystyczne dla MT" lub "całkowicie odbiegające od stylu MT" opisując często skrajnie odmienne przypadki. Ponadto uważają też, że wystarczy powiedzieć, że coś jest słabe lub dobre i jest to dla wszystkich oczywiste jak to, że w dzień świeci słońce.
Otóż warto byłoby zmienić nazwę działu recenzje na "Opinie prywatne".
Nawet taka kapela jak MT ma prawo się rozwijać i eksperymentować. Jako zespół komercyjny musi też liczyć się z modą. Wobec tego na kolejnych albumach muzą pojawiać się nowe, odmienne i swieże klimaty. Jak dla mnie, każdy kolejny album MT ma w sobie coś, czego brakowało poprzednim. Nowe barwy, eksperymenty z perkusją jednocześnie zachowując odrobinę tego co można było usłyszeć na pierwszym singlu.

Drugi album ma w moim prywatnym odczuciu jedną bardzo jaskrawą cechę: jest wyjątkowo lekki, nawet można pokusić się o powiedzenie, że jest mało dyskotekowy. W aranżach słychać wyjątkowo delikatna stopę, ciche hi haty, wszystko przykryte padami i ciepłymi klawiszami zmieszanymi z brzdąkaniem na jednej strunie. Zdecydowanie głośno w stosunku do podkładu zmiksowany jest wokal Thomasa.
W porównaniu z pierwszym czy trzecim albumem, gdzie stopa w piosenkach wali znacznie mocniej a linia basu stanowi jedną z podstaw rytmu piosenek, można powiedzieć, że "let's talk about love" jak sama nazwa wskazuje jest najbardziej romantycznym i lightowym albumem w historii zespołu.
Bardzo lubię "dwójkę" ale i tak zawsze najlepszym numerem MT w moim prywatnym przekonaniu będzie "Who Will Save The World", właśnie między innymi dlatego, że nie łupie jak "Brother Louie" czy "Geronimo's Cadillac" i ma świetnie wplecioną w aranż gitarę, za co brawa dla Luisa.

JEDEN Z NAJLEPSZYCH ALBUMOW MT!

Niestety nie mam tej płyty i nie pamiętam wszystkich utworów ale nie rozumiem jak ktoś mógł napisac, że "Let's talk about love" nie wpada w ucho (
Akurat ten kawałek najbardziej pamiętam spośród wyżej wymienionych(w recenzjii)-
oczywiście z wyjątkiem "Cheri Cheri Lady")