Fockewulf-190 to włoski projekt, w skład którego wchodzili wokalista Dario Dell'Aere, klawiszowiec Vittorio Barozzi (Victor Life, zm. 24 lutego 2014), gitarzysta Salvatore Nonnis (Sten After), a także tekściarz Markus Moonlite. Dell'Aere i Barozzi poznali się w 1979 roku przed mediolańskim kinem, rok później założyli zespół Diamond Dogs, który w 1981r. zmienił nazwę na Ice Eyes, a w 1983 na Fockewulf 190.
Najbardziej znane utwory grupy to „Gitano” i „Body Heat” (utwór, który zrodził się ze współpracy FW-190 z producentami Freda Ventury - Mikim Chieregato i Robertem Turattim). Na singlach grupy oprócz Dario Dell’Aere usłyszeć możemy Freda Venturę, Alberto Styloo, Deę Lux oraz Arys Noir.
Dario Dell’Aere tworzy aktualnie eksperymentalny projekt Skeleton Team, inspirowany muzyką lat 80-tych.
Giovanna: Czy Mediolan to twoje rodzinne miasto?
Dario: Urodziłem się w Cerignola, małym miasteczku na południu Włoch, ale w wieku 9 lat przeprowadziłem się z rodziną do Mediolanu, w którym mieszkałem do 2011 roku. Dziś żyję w Pesaro u wybrzeży Morza Adriatyckiego.
G: Co robiłeś przed Diamond Dogs/Ice Eyes i Fockewulf-190?
D: Zawsze pracowałem jako zegarmistrz, lecz ze sztuki lubiłem pantomimę. W zasadzie w 1977 roku zacząłem występować jako mim. W mediolańskich dyskotekach wykonywałem indywidualne układy do muzyki w stylu electro.
G: Victor mówił w wywiadach, że byłeś fanatykiem modelarstwa. Więc nazwa grupy Fockewulf-190 była twoim pomysłem?
D: Tak. Jestem prawdziwym ojcem tego projektu, dałem mu imię i symbol. Victor był tylko moim dobrym przyjacielem, którego wciągnąłem do grupy dla image'u. Chciałem by mój zespół składał się z osobistych przyjaciół.
G: Trochę okrutne słowa, że tylko ze względu na image, był przecież klawiszowcem?
D: To nie okrutne słowa, lecz prawda dobrze znana dla ludzi blisko związanych z FW-190. Victor był tylko drogim przyjacielem, dopiero potem stał się klawiszowcem. Wszystkie nasze piosenki z lat 80-tych zostały napisane przeze mnie, tylko gitarzysta Salvatore Nonnis (Sten After) brał też udział w tworzeniu, akompaniując w moich kompozycjach.
G: Czy to prawda, że był też DJ-em w Taxi Club?
D: Tak, Salvatore był DJ-em w 1982 roku i używał artystycznego imienia Sten After. Lokal nazywał się Taxi Discoteque (wcześniej Little Broadway).
G: Kiedy grupa się rozpadła? Gdzie byłeś, gdy Victor tworzył ją z Arys Noir?
D: Grupa oficjalnie rozpadła się w 1992 roku, dopiero później w 2000 roku ja i Victor zdecydowaliśmy się powrócić do muzyki. Zrobiliśmy wiele piosenek, ja je pisałem, on był klawiszowcem. W 2008 roku opuściłem FW-190 ze względów rodzinnych, wtedy Victor kontynuował wszystko sam z kilkoma żeńskimi głosami, wliczając w to Arys Noir. Na scenę artystyczną wróciłem w 2013 roku. Publikuje moje piosenki online.
G: Co powiesz na temat Alberto Styloo? To również twój przyjaciel?
D: Mało go znam. Alberto współpracował bardziej z Victorem niż ze mną.
G: W książce „Italo Disco Story” pisze, że ludzie byli oczarowani waszymi występami. Jakie one były? Na zdjęciach widać, że nosiliście biały makijaż na całej twarzy i czarne okulary.
D: Show było piękne, ponieważ chciałem w nim mieć pewien rodzaj znaków oraz ekspresyjną, silną mimikę i udawało nam się to. Mimika ta stała się znakiem rozpoznawczym naszej grupy i muzyki, wyróżniała nas w sferze italo/new wave. Było to możliwe, ponieważ ja, Victor i Salvatore byliśmy jak prawdziwi bracia, chcieliśmy tego samego. To samo było później z Markusem Moolightem.
G: Możesz powiedzieć coś więcej o Markusie?
D: To kuzyn Victora i mój dobry znajomy, pisał teksty do moich utworów. Każdy z nas pełnił w grupie swoją rolę, to pozwoliło nam odnieść sukces w latach 80-tych.
G: Już nie przywiązuje się do tego tak dużej uwagi?
D: Dzisiaj wszystko się zmieniło w wielu w grupach muzycznych. Kiedyś artyści sztywno trzymali się swych ról dzięki czemu osiągali swoje cele.
G: Wróćmy do logo, o którym mówiłeś wcześniej. Co ono oznacza?
D: To mój projekt z 1977 roku. Jest symbolem mojego osobistego, poetyckiego mistycyzmu. Logo jest związane z frazą, znajdującą się na tylnej okładce singla "Gitano". Fraza dotyczy alchemicznej tajemnicy spełniania życzeń i pochodzi z mojego pamiętnika z 1977 roku.
G: Czy masz więcej takich fraz?
D: Tak, ale wszystkie są bardzo osobiste. Dotyczą moich własnych badań w dziedzinie okultyzmu.
G: Interesujesz się okultyzmem? Zauważyłam, że używasz wizerunku czaszki w twoim nowym projekcie Skeleton Team.
D: Tak, interesuje się też kabałą od 40 lat. Zacząłem poświęcać się ich tajemnicom gdy miałem 15 lat.
G: Twój głos porównywano do głosu Johna Foxxa. Czy dlatego Fred Ventura zaśpiewał "Body Heat", ponieważ twój głos nie był komercyjny?
D: Dokładnie tak, Fred zaśpiewał ten utwór, ponieważ producenci chcieli dzikiego, bardziej komercyjnego wokalu.
G: Osobiście uważam, że Fred zaśpiewał ten utwór na tyle nisko, że nie było potrzeby, by cię zastąpił.
D: Faktycznie, masz rację. Mimo, że decyzje producentów są dziwne to jednak oni dowodzą.
G: Fred był znany, może chcieli kontynuować sukces.
D: Nie, po prostu chcieli zrobić "Body Heat" na swój sposób, robiąc go bardziej komercyjnym. Dlatego wybrali Freda.
G: Kim jest Dea Lux, która udzieliła wokalu w "Gitano" oraz "In My Soul"?
D: Dea Lux to wokalistka, która śpiewała dla Victora podczas mojej nieobecności.
G: Czy możesz powiedzieć coś więcej o tej pięknej balladzie "In My Soul", wydanej w 2009 roku. Czy napisałeś ten utwór w latach 80-tych?
D: Tak. I zaaranżowałem z Salvatore w 1990 roku.
G: Czy ta piosenka miała znajdować się na albumie, który jednak nie wyszedł w latach 80-tych?
D: Tak. W zasadzie dużo naszych piosenek nie została wypuszczona ze względu na brak porządnej produkcji. Przed rokiem 2008 Victor i ja planowaliśmy wydać wszystkie nasze piosenki na winylu, ale niestety musiałem opuścić grupę. Victor pozostał zarządcą moich piosenek i upublicznił wiele z nich na naszym kompilacyjnym albumie.
G: W 1988 roku jako Démodé Boulevard wydaliście cover "Height Of The Fighting" grupy Heaven 17, a później także covery "Das Model" (Kraftwerk) i "He’s A Liquid" (John Foxx). Czy myśleliście o scoverowaniu więcej utworów?
D: Nie lubię coverów. Te wymienione zostały zrobione tylko z czystej pasji, jednak wolę komponować własne utwory.
G: Kolejny twój przyjaciel, Frank Tavaglione wydał tylko jednego singla napisanego przez ciebie. Dlaczego tylko jednego?
D: Ponieważ w 1985 roku straciliśmy naszego producenta.
G: Tworzysz teraz projekt Skeleton Team z Marco Longhi i Alice Castagnoli. Możesz powiedzieć o tym coś więcej?
D: Alice Castagnoli to tylko wspaniały, zewnętrzny współpracownik. Prawdziwy Skeleton Team to duet mój z Marco Longhi. Tworzymy nowe, elektroniczne utwory, zawsze w stylu new wave.
G: I jak się poznaliście? Czy Marco to DJ, klawiszowiec?
D: Nie jest DJ-em, ale jego ojciec nim był. Teraz współpracuje z nami. Natomiast Marco jest klawiszowcem i specem od oprogramowania technicznego.
G: Czy młodzi ludzie we Włoszech słuchają takiego rodzaju muzyki? Pytam, ponieważ Marco to bardzo młoda osoba.
D: Znajdzie się kilku. Faktycznie, Marco to rzadki przypadek, ma tylko 18 lat.
G: Czy mylę się mówiąc, że piosenki Skeleton Team są inspirowane twórczością Depeche Mode?
D: O tak, są. Także twórczością Simple Minds, Davida Bowie i innych artystów z lat 80-tych. Ale staramy się mieć swój własny dźwięk, odróżniający nas od innych. Ponadto cała nasza muzyka jest eksperymentalna.
G: Jakie macie plany na ten rok?
D: Zabieramy się do dalszej pracy przy muzyce elektronicznej. Planujemy stworzyć nowe utwory z wokalem Alice Castagnoli.
G: Co z albumem?
D: Nie pojawi się na chwilę obecną, ale w przyszłości tak.
Fockewulf 190 - Gitano (1984)
Fockewulf 190 - Body Heat (1984)
Dario Dell'Aere - Eagles In The Night (1985)
Fockewulf 190 - In my Soul (2009)
Skeleton Team - Rest (New Wave Version) 2014
TOP80 na Facebooku
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-1990676-1257143243.jpeg.jpg)
