Ze Szwecji wyjechali dość wcześnie, a ścieżki prowadzące m.in. przez Danię i Hiszpanię zaprowadziły ich do USA...

SKŁAD ZESPOŁU:

Per Herrey urodził się w Enköping (Szwecja), w dniu 09/08/1958
żona Eva-Linda ( ur.21/04/1967), ślub 27/04/1985
ojciec 5 synów :
Sebastian, ur. 17/08/1986
Joel, ur. 28/11/1987
Benjamin, ur. 11/03/1991
Christoffer, ur. 29/12/1995
Hannes Maxilmiliam, ur. 26/03/2004

Richard Herrey urodził się w Strömstad (Szwecja), w dniu 19/08/1964
żona Eva-Marie Andersson ( ur. 28/01/1968), ślub 26/07/1987
ojciec 2 córek:
Mirelle, ur. 25/02/1988
Melina, ur. 21/03/1989

Louis Herrey urodził się Gothenburg (Szwecja), w dniu 03/11/1966
żona Angelica Hustrun, ślub 18/10/1996
ojciec 2 synów:
Johannes, ur. 01/11/1997
Isak, ur. 02/10/2000

Zespół Herreys tworzą (bo czasem jeszcze razem występują) trzej bracia: Per, Richard i Louis. Trójkę sympatycznych Szwedów poznaliśmy w 1984 roku kiedy to wygrali konkurs Eurowizji piosenką "Diggi-Loo Diggi-Ley". Jednak przygoda tych trzech braci z show-biznesem zaczęła się kilka lat wcześniej. Richard, już w wieku 7 lat swą interpretacją flamenco przyciągał uwagę przypadkowych osób a jego starszy brat Per grał na gitarze i pisał piosenki. Do 1976 roku bracia występowali razem ze swoją siostrą Marie w Kościele Mormońskim, którego członkami jest cała rodzina Herreys. Ciekawostką jest to, że pod koniec lat 70-tych Richard, Louis i ich ojciec Willy występowali przez 2 lata w cyrku (chłopcy byli klownami, a ojciec konferansjerem). Nie widząc dalszej możliwości rozwoju artystycznego w Szwecji, rodzina Herreys w 1981 r. zdecydowała się wyruszyć do Los Angeles. Tam Richard i Louis zasilili szeregi Dupree Dance Academy (najlepszej szkoły w Hollywood edukującej przyszłych tancerzy i aktorów). Trud się opłacił. Osiemnastoletni Richard zaangażowany został w popularnym w latach 80-tych serialu "Fame" oraz zagrał epizod u boku samego Johna Travolty w "Staying alive". Jeszcze w czasie pobytu w Szwecji bracia Herreys nawiązali kontakt ze znanym producentem muzycznym i właścicielem studia nagrań w Skara, Bertem Karlssonem, który odpowiedzialny był za późniejsze sukcesy grupy. To właśnie tam z własnych funduszy zespół nagrał swój pierwszy album a Bert Karlsson w 1984 roku zgłosił swoich podopiecznych do Melodifestival, będącego szwedzkimi eliminacjami do Eurowizji. Z kilku piosenek ostatecznie za namową głowy rodziny Willa, wybrano "Diggi-Loo Diggi-Ley". Piosenka ta w 1984 roku wygrała konkurs Eurowizji. Mówiono wtedy, że zespół "wyśpiewał i wytańczył sobie zwycięstwo".

Choreografię do ich występu opracował Billy Goodson, znany ze współpracy z takimi gwiazdami jak Michael Jackson czy Diana Ross. W tym samym roku na rynek muzyczny trafił album "Diggi-Loo Diggi-Ley" w dwóch wersjach językowych: szwedzkiej i angielskiej, oraz maxi singiel "Varje liten droppe regn". Rok 1985 przynosi kolejne albumy "Crazy people" i "Not funny" oraz mnóstwo zaproszeń na koncerty w Europie. W ówczesnym ZSRR występowali razem z Ałłą Pugaczową. Tego samego roku pojawili się również na Festiwalu w Sopocie. Zapraszano ich jako gwiazdę, grupa jednak wzięła udział w rywalizacji festiwalowej a w efekcie zdobyła Grand Prix 22-go Miedzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie. Kolejną płytą zespołu wydaną w 1986 roku była "Different I's". Znalazły się na niej autorskie utwory braci, które zaprezentowali podczas gościnnego występu na kolejnym Festiwalu w Sopocie, tym razem już jako gwiazda wieczoru. W tym samym roku na polski rynek trafia płyta "The best of Herreys" zadedykowana w szczególności fanom z Polski. W 1987 roku grupa zawiesza działalność. Z zespołu odchodzi Louis, aby wypełnić swą misję dla Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich w USA (kościół Mormoński). Wczesniej od 1977 roku na takiej misji w Chile przez 2 lata przebywał też starszy z braci, Per. 27 lipca 1987 roku odbył się ostatni koncert Herreys w Tivoli (Kopenhaga), który został wydany na płycie "Live in Tivoli". Richard w 1989 roku nagrał solowy singiel "Who's responsible" (tekst i muzyka Richard i Lennart Widén), który dość dobrze radził sobie na liście przebojów Bilboard. Po zakończeniu misji Louis wraca i Herreys zaczynają pracę nad nową płytą zatytułowaną "Dar vindarna mots", którą wydają w 1995 roku. To kolejny album zawierający ich własne kompozycje a jego producentem zostaje Louis. Fani Herreys jeszcze w tym samym roku otrzymują inny krążek "Herreys Story", zawierający wydaną w 1982 roku najwcześniejsza wersję utworu "Crazy people". Znów następuje cisza, która trwa do lipca 2002 roku. Wtedy na rynek trafia jak na razie ostatnie dzieło grupy "Gyllene Hits", będące składanką ich największych przebojów. W mediach szwedzkich głośno było wtedy o powrocie Herreys, a zespół wyruszył w trasę koncertową po Szwecji zapoczątkowaną 12 sierpnia niesamowitym koncertem w strugach ulewy w Liseberg (Göteborg). Każdy z braci oprócz wystepów z zespołem, prowadzi też niezależną działalność bardziej lub mniej związaną z show-biznesem.

Jednym z przykładów jest tłumaczenie musicalu "West Side Story" na język szwedzki autorstwa Richarda z 1989 roku. Richard został producentem musicalu i zagrał w nim jedną z głównych ról. Musical ten wystawiany był przez 2 lata w Sztokholmie i otrzymał wiele nagród. Louis jest nauczycielem w Międzynarodowej Szkole Regionu Gothenburg (ISGR) oraz koordynatorem w "Church Educational System" w Sztokholmie, gdzie wykłada na różnych kursach religijnych. Jest również przewodniczacym zgromadzenia w Mormonchurch w Södertälje. Per po ukończeniu Instytutu Prawa (Handelshögskolan) w Göteborgu pracuje jako adwokat. Bracia do tej pory wspólnie muzykują.
Podobno Richard jeszcze w tym roku ma wydać singiel promujący jego najnowszą płytę, na którą wszyscy fani czekają z niecierpliwością. W czasie tegorocznych Świąt Bożego Narodzenia bracia będą mieli swój show w szwedzkiej telewizji. Ostatni koncert zagrali 15 sierpnia tego roku w Gröna Lund.

DYSKOGRAFIA HERREYS

Albumy:
Diggi-Loo Diggi-Ley ( wersja szwedzka) 1984 r.
Diggi-Loo Diggi-Ley (wersja angielska) 1984 r.
Crazy people 1985 r.
Not funny 1985 r.
Different I's 1986 r.
The best of Herreys 1986 r. ( tylko w Polsce)
Live in Tivoli 1987 r.
Där vindarna möts 1995 r.
Herreys story 1995 r.
Gyllene Hits 2002 r.

Single:
Crazy people / I'm so sorry (1981)
You / I see the love (1983)
Diggi-Loo Diggi-Ley ( wersja szwedzka i angielska) (1984)
Mirror Mirror upon the wall / Turn Turn Turn (1984)
Mitt hjärta slår samma slag (1984)
Diggi-Loo Diggi-Ley / Every song you sing (1984)
People say it's in the air / I'm so sorry ( 1984)
Kall som is / Mirror Mirror (1984)
Kall som is / Hey boy, hey girl (1984)
Mirror Mirror / Every song you sing (1984)
Varje liten droppe regn (Maxi-EP) (1984)
People from Ibiza / Sommarparty (1985)
Summerparty / People say it's in the air (1985)
Din telefon / Why Why (1985)
Din telefon / Candy girl ( 1985)
Stopp / Crazy people (1985)
Chinese Temptation / Sweet love (1986)
Freedom / Little pretty girl (1987)
Richard Herrey Single Who's Responsible / The beat of America (1989)
Herrey EP (Maxi EP) (1992)
Min ensamma vrå / Livet i dig (1995)
Öppna dina ögon / Hanna (1995)
Här vill jag leva / Hon ger dig allt (1995)

Opracowanie: Kami
Źródła:
herrey.org
http://www.geocities.com/herreyhome/

29143 Wyświetleń | Oceny: (1 Ocen)